Sklep

Skrzyp polny: skrzyp, chwoszczka, kocie ogonki, koński ogon, koszczka, krzemionka, przęstka, strzępka, świńskie orzechy Roślina wieloletnia, popularna w Polsce, rośnie na glebach podmokłych i bagniskach. Obecność skrzypu wskazuje na silne zakwaszenie podłoża. Surowiec zielarski stanowi nadziemna część rośliny zbierana od czerwca do sierpnia. Skrzyp jest jednym chyba pośród polskich ziół, zawierającym w sobie tak wiele łatwo rozpuszczalnej krzemionki, a więc przyswajalnej przez organizm, oraz sole glinu i potasu, a także mało zbadany związek gorzki i sporo witaminy C.

Mniszek lekarski często nazywany mleczem spotykany jest głównie na trawnikach, łąkach oraz pastwiskach. Mniszek lekarski w kwietniu i maju rozkwita intensywnym żółtym kolorem. Przez właścicieli działek oraz rolników traktowany jako uporczywy chwast a przez ludzi chorych  jako bardzo wartościowa roślina posiada właściwości lecznicze znajdujące się w: korzeniu, ziole oraz kwiatach. Korzeń mniszka zawiera minerały takie jak żelazo, wapno, kwas foliowy i magnez, oraz witaminy C i A.

Mięta pieprzowa jest rośliną cechującą się mocnym zapachem. W medycynie tradycyjnej jako surowiec leczniczy stosuje są liście mięty oraz olejek miętowy. W liściach mięty pieprzowej znajduje się olejek eteryczny, garbniki oraz pozytywnie wpływające na zdrowie flawonoidy  m.in rutyna, luteolina, hesperydyna, a także kwasy fenolowe.

Wrotycz jest rośliną wieloletnią, osiąga wysokość do 120 cm. bardzo aromatyczna, nieco kamforowa gorzka w smaku.  Zakwita w okresie od lipca do września. Występuje przy przydrożach, budowach, na usypiskach oraz przy wykopach, na łąkach  oraz polach, nad brzegami wód, ugorach i polanach leśnych, w ziołoroślach.

Ekstrakty z wrotyczu posiadają silne działanie. Środki oparte o wrotycz pobudzają akcje serca zwiększając siłę jego skurczów, pobudzają oddychanie, stymulują wytwarzanie hormonów. Regulują cykl miesiączkowy. Zwiększają ukrwienie narządów płciowych oraz polepszają odczuwanie wrażeń seksualnych. Wydłużają efekt doznań płciowych. Eliminują bóle głowy, bóle miesiączkowe oraz kolki.

Rumianek pospolity jest jedną z najbardziej popularnych roślin leczniczych. Surowiec zielarski  stanowią koszyczki. Rumianek pospolity wywodzi się ze wschodniej części obszaru basenu Morza Śródziemnego; obecnie jest rozpowszechniony niemalże wszędzie. Rośnie również w Polsce

Małe, biało-żółte kwiaty rumianku posiadają substancje, które rzadko obecne są w świecie roślin. Rumianek posiada przede wszystkim bardzo dużą ilość olejku eterycznego zawierającego związki o wyjątkowych właściwościach leczniczych. W kwiatach znajdują się również flawonoidy, spiroeter, fenolokwasy, fitosterole, poliacetyleny, garbniki katechinowe, gorycze, związki kumarynowe i śluzowe, cholina, witamina C oraz wiele soli mineralnych. Właśnie dzięki tej różnorodności składników rumianek posiada opinię jednej z najbardziej cennych roślin leczniczych.

Nagietek lekarski (łac. Calendula officinalis) jest jednoroczną często sadzoną rośliną ozdobną. Jest to również jedna z bardziej znanych roślin zielarskich.

Nagietek lekarski ma podniesione, rozgałęzione łodygi o długości 20–50 cm oraz lancetowate liście. Na końcach łodyg znajdują się kwiatostany w formie koszyczków o średnicy 2-5 cm w kolorze żółtym albo pomarańczowym. Nagietek lekarski zakwita w okresie od czerwca do września.

Nagietek zdobi ogrody, można go dosypywać do warzywnych oraz owocowych sałatek, jest używany jako barwnik nadający tkaninom intensywny żółty kolor. Nagietek, dzięki niezwykle bogatemu składowi, jest również jedną z bardziej uniwersalnych roślin leczniczych i kosmetycznych. Zawiera saponiny i alkohole triterpenowe oraz ich estry, sterole, karotenoidy, flawonoidy, kumaryny, olejek eteryczny. W płatkach kwiatu znajdują się również związki śluzowe, kwasy organiczne, gorycze, żywice, poliacetyleny i polisacharydy, witamina C oraz sole mineralne.

Piołun jest rośliną docenianą od wieków. Pierwsze wzmianki o jej właściwościach leczniczych pochodzą z pierwszych wieków przed naszą erą. Nieco później bylicę piołunu zaczęto używać jako przyprawę. Ze względu na jej gorzki smak używano ją jako przyprawę do piwa.

W wyniku ostatnich badań okazało się, że liście oraz ziele piołunu posiadają unikalne związki goryczowe (absyntynę, artabsynę) nadające mu wyjątkowo gorzki, charakterystyczny smak, olejki eteryczne, flawonoidy, garbniki i sole mineralne wśród których znajduje się dużo potasu. Substancje te działają żółciotwórczo, żółciopędnie, przeciwskurczowo, antyseptycznie i przeciwpasożytniczo.

Miodunka nazywana kiedyś płucnikiem to bylina o krótkich kłączach i owłosionych pędach. Rośnie w kępach. Jej kwiaty się mienią. Z daleka wyglądają, jakby były jednokolorowe. Z bliska widać jednak, że kwiaty przechodzą od koloru niebieskiego, przez fioletowy do różowego. Kolor kwiatów miodunki zależy od tego, na jakim etapie rozwoju jest roślina. Gleba też ma znaczenie. Barwnik w kwiecie miodunki zmienia kolor, zależnie od kwasowości ziemi. Do głównych składników czynnych miodunki należą przede wszystkim związki krzemu (łatwo przyswajalna krzemionka), allantoina, saponiny, śluzy, garbniki, flawonoidy (kwercetyna), alkaloidy pirolizydynowe (śladowe ilości), kwas chlorogenowy, kwas elagowy, kwas rozmarynowy i antocyjany.

Czystek Cistus Incanus – krzew o niewielkich rozmiarach, rosnący na glebach bogatych w magnez w krajach Europy południowej, Wyspach Kanaryjskich oraz wielu innych w krajach o gorącym klimacie, gdzie znany jest ze swoich właściwości uzdrawiających już od dwóch tysięcy lat. Niezwykłą popularnością cieszy się również w Afryce i na Bliskim Wschodzie. Cistus Incanus należy do najstarszych roślin “ziołowych”, które mają udokumentowane działanie. Czystek jest jednym z najbogatszych źródeł polifenoli – tzn. związków o działaniu antyoksydacyjnym oraz wspierającym układ immunologiczny człowieka. Związki w nim zawarte sklejają wirusy i bakterie, dzięki czemu nie dopuszczają do ich połączenia się z błoną komórkową. Najczęściej stosowany jest jako środek przeciw przeziębieniom, grypie, anginie, a także stanom zapalnym. Ich zawartość w codziennej diecie pomaga zapobiegać przed najgroźniejszymi postaciami raka, w tym raka płuc, żołądka, jelit, przełyku, trzustki, wątroby, gruczołu sutkowego, prostaty oraz skóry. Polifenole hamują również związki odpowiedzialne za powstawanie zmian nowotworowych w organizmie.