Dzika róża to pospolity gatunek krzewów z rodziny różowatych. Rośnie dziko na półkuli północnej w strefie umiarkowanej i ciepłej. Rozprzestrzeniła się również w Australii i Nowej Zelandii.
W Polsce różę stosowano już od czasów średniowiecza. W postaci naparów używano jej w czasie przeziębień i w chorobach z wysoką gorączką, a także w dolegliwościach wątroby i w czasie biegunek. Przypisywano jej także właściwości chłodzące i osuszające, więc okłady z dzikiej róży stosowano na trudno gojące, ropne rany, na owrzodzenia, oparzenia.
Surowcem zielarskim jest dojrzały owoc zebrany w odpowiednim terminie i wysuszony w niezbyt wysokiej temperaturze. Owoce róży zawierają duże ilości witaminy C, ale też witaminy B2, K, PP, E. Oprócz witamin zawierają: garbniki, karotenoidy, kwasy organiczne, olejki eteryczne, pektyny i cukry.
Herbatka z dzikiej róży: łyżkę takiej mieszanki wsypujemy do szklanki i zalewamy wrzącą wodą na 20 minut. Oczywiście, jak w przypadku naparów, parzymy pod przykryciem.
Napar – 1 łyżkę owoców róży zalać 250 ml wrzącej wody. Pozostawić pod przykryciem przez 10 minut, po czym odcedzić. Pić 2-3 razy dziennie w zastępstwie herbaty lub kompotu. Można posłodzić miodem lub sokiem malinowym.
Nalewka – 500 g owoców róż zasypać 250 g cukru. Zalać 1 litrem mocnego, czerwonego wina lub wódki 40%. Pozostawić w ciepłym miejscu na 7 dni. Po tygodniu odcedzić. Pić 1-2 razy dziennie po jednym małym kieliszku w stanach ogólnego osłabienia.
Waga | Brak danych |
---|---|
Waga | 50 gram, 250 gram, 500 gram, 1 kg, 2 kg, 5 kg |
Numer partii | SD-210 |
Data ważności | 2024.09.11 |
Kraj pochodzenia | Polska |