Wilżyna ciernista – to charakterystyczny półkrzew o zdrewniałych korzeniach i dolnych częściach które podnoszą się w kierunku łodyg. Łodyga jest rozgałęziona i gęsto okryta liśćmi oraz cierniami. Co bardzo znamienne dla tej rośliny jej liście dolne są trójlistkowe, górne zaś pojedyncze i gruczołowato owłosione. Różowe kwiaty są zebrane w długie i bardzo luźne grona. Owocem jest strąk. Osiąga wzrost od 30-60 cm. Kwiaty motylkowe, pojedynczo sterczące w kątach liści, 1,5 cm długie, różowe z purpurowymi nerwami. Żagielek korony kwiatów nieco dłuższy od łódeczki i skrzydełek. Kielich gruczołowato owłosiony.
Korzeń wilżyny ciernistej zawiera olejek eteryczny, Spinozy, flawonoidy (onnina, dwuhydroononina), trójterpeny, garbniki, kwasy organiczne (cytrynowy), żywice, fitoaglutyniny, pochodne kumaranochromanu, sole mineralne.
SPOSÓB PRZYGOTOWANIA:
Odwar – 1 łyżkę rozdrobnionych korzeni wilżyny zalać szklanką wody – ogrzewać do wrzenia powoli i gotować 3 minuty, następnie pozostawić pod przykryciem na 15 minut, odcedzić. Pić 3 -4 razy dziennie przed posiłkami w małych porcjach, popijając dużą ilością płynów.
Napar – 1 łyżkę rozdrobnionego korzenia wilżyny wsypać do termosu, zalać 1/2 szklanki wrzącej wody, zamknąć termos i odstawić na 2 godziny. Napar pić po 1/4 – 1/3 szklanki, 2 – 4 razy dziennie między posiłkami. Napar ma działanie moczopędne.
Informacje zaczerpnięte z Internetu i ogólnodostępnej literatury.