Przywrotnik jest byliną dorastającą na wysokość około 10-30 cm, zakwita od maja do października. Wytwarza krótkie kłącze oraz rozetę okrągławonerkowatych liści, często po deszczu lub rosie pokrytych kropelkami wody.
Przywrotnik rośnie dość powszechnie, przeważnie na łąkach, w wilgotnych lasach o trawiastym poszyciu, przy leśnych ścieżkach, na nasypach i przydrożach. Wymaga gleb pulchnych, głębokich, trochę podmokłych, dobrze znosi gleby gliniaste, a źle wapień.
Surowcem leczniczym jest kwitnące ziele przywrotnika, wraz z przyziemnymi liśćmi. Zawiera przede wszystkim garbniki, substancje goryczowe, fenolokwasy, węglowodany i związki mineralne.
Przywrotnik – według literatury ziele przywrotnika posiada właściwości, które były wykorzystywane do łagodzenia poniższych dolegliwości:
- bardzo pomocny przy biegunkach
- poprawia pracę mięśni oraz przy różnego typach uszkodzenia mięśni, a także w przypadku uszkodzeniach mięśnia sercowego,
- pomocny także przy przepuklinach, działa moczopędnie,
- poprawia przemianę materii,
- pobudza czynności żołądka,
- likwiduje nadmierną fermentacje jelitową, wzdęcia, skurcze
- reguluje menstruacje,
- zmniejsza obfite krwawienia menstruacyjne,
- zmniejsza dolegliwości związane z menopauzą,
- pomocny przy likwidowaniu stanów zapalnych w obrębie narządów rodnych, białe upławy
- zalecany jest kobietom mającym tendencję do poronień w celu wzmocnienia wiązadeł macicznych.
Jak przygotować napar z przywrotnika?
Napar 1 łyżeczkę suszonego ziela na szklankę wrzącej wody i parzyć przez 10 minut. Pić nie więcej niż szklankę dziennie.
Przywrotnik można zarówno pić, jak i przygotowywać z jego dodatkiem kąpiele, okłady.
Informacje zaczerpnięte z Internetu i ogólnodostępnej literatury.
