+48 574 727 231
Extra Options
Czosnek niedźwiedzi jest spokrewniony ze zwykłym czosnkiem, posiada również wszystkie jego zdrowotne właściwości.
Jednakże smak czosnku niedźwiedziego jest nieco bardziej delikatny. Spożywa się przeważnie jego liście. Swoje lecznicze dzialanie zawdzięczają allinie, bezzapachowemu związkowi siarki. W czasie krojenia wchodzi ona w reakcję z tlenem i następnie zamienia się w aromatyczną allicynę, która tworzy więcej dobroczynnych związków siarki.
Czosnek niedźwiedzi jest światowym liderem w produkcji adenozyny, związku organicznego, odpowiadającego za istotne procesy biochemiczne w naszym organizmie, zawiera selen i witaminy: C, E oraz A. Tutaj ma jej 20-krotnie więcej od swojego kuzyna, czosnku hodowlanego. Prawdziwy skarb dla palaczy, którzy nie potrafią zwalczyć nałogu. Jako wspomniany odtruwacz organizmu, wytwarza śluz w oskrzelach.
Czosnku niedźwiedziego warto używać do potraw z wieprzowiny, baraniny, drobiu, dziczyzny i ryb. W postaci suszonej doskonale wzbogaca aromat i smak kiełbas, szynek czy pasztetów.
Zarówno świeżą, jak i suszoną roślinę można dodawać do zup i sosów. Najlepiej pod koniec gotowania, ponieważ zbyt długa obróbka termiczna powoduje utratę wielu cennych walorów leczniczych.
Nalewka z czosnku niedźwiedziego
Drobno pokrojone liście czosnku niedźwiedziego umieszczamy w szklanej butelce lub słoiku i zalewamy do pełna 40-procentowym alkoholem. Odstawiamy w ciemne miejsce na 2-3 tygodnie, nie zapominając o codziennym wstrząsaniu. Po tym czasie odcedzamy miksturę i ponownie przelewamy do butelki. Zwykle pijemy łyżeczkę dziennie.
Nalewka pomaga uporać się z wieloma dolegliwościami związanymi z przeziębieniem lub chorobami układu krążenia.
Informacje zaczerpnięte z Internetu i ogólnodostępnej literatury.
| Waga | Brak danych |
|---|---|
| Waga | 50 gram, 250 gram, 500 gram, 1 kg, 2 kg, 5 kg |
| Numer partii | SD-156 |
| Data ważności | 2024.09.11 |
| Kraj pochodzenia | Polska |
Krwawnik pospolity jest rośliną o właściwościach leczniczych i należy do rodziny złożonych (astrowatych). W naszym kraju jako pospolicie rosnący chwast występuje na przydrożach, miedzach, pastwiskach, nieużytkach oraz suchych łąkach. Liście są podłużne, pierzaste, lancetowate i układające się jak pióra strusia. Łodyga jest sztywna i nie posiada wielu odrostów rozgałęziona. Sama roślina dorasta przeważnie do 60-80 cm wysokości.
Jest pomocna w wielu schorzeniach i chorobach, ale przede wszystkim jej cenne działanie docenią głównie kobiety. Bez znaczenia czy jest to młoda kobieta o nieregularnych miesiączkach czy starsza w okresie przekwitania, ma on korzystny wpływ na narządy płciowe każdej kobiety.
Nagietek lekarski (łac. Calendula officinalis) jest jednoroczną często sadzoną rośliną ozdobną. Jest to również jedna z bardziej znanych roślin zielarskich.
Nagietek lekarski ma podniesione, rozgałęzione łodygi o długości 20–50 cm oraz lancetowate liście. Na końcach łodyg znajdują się kwiatostany w formie koszyczków o średnicy 2-5 cm w kolorze żółtym albo pomarańczowym. Nagietek lekarski zakwita w okresie od czerwca do września.
Nagietek zdobi ogrody, można go dosypywać do warzywnych oraz owocowych sałatek, jest używany jako barwnik nadający tkaninom intensywny żółty kolor. Nagietek, dzięki niezwykle bogatemu składowi, jest również jedną z bardziej uniwersalnych roślin leczniczych i kosmetycznych. Zawiera saponiny i alkohole triterpenowe oraz ich estry, sterole, karotenoidy, flawonoidy, kumaryny, olejek eteryczny. W płatkach kwiatu znajdują się również związki śluzowe, kwasy organiczne, gorycze, żywice, poliacetyleny i polisacharydy, witamina C oraz sole mineralne.
Kwiatostan lipy pozyskiwany jest poprzez obcinanie tylko kwitnących wierzchołków. Po ususzeniu kwiaty mają naturalny zapach i jasnożółty kolor. Kwiat lipy zawiera flawonoidy (pochodne kwercetyny i kemferolu), garbniki, olejki eteryczne, kwasy organiczne, witaminę PP oraz śluz.
Od wieków lipa dawała wiele korzyści gospodarstwom domowym, a jej kwiatostan od zawsze był cenionym lekiem ludowym, zaś pszczołom po dziś dzień kwiaty dostarczają nektaru.
Skrzyp polny: skrzyp, chwoszczka, kocie ogonki, koński ogon, koszczka, krzemionka, przęstka, strzępka, świńskie orzechy Roślina wieloletnia, popularna w Polsce, rośnie na glebach podmokłych i bagniskach. Obecność skrzypu wskazuje na silne zakwaszenie podłoża. Surowiec zielarski stanowi nadziemna część rośliny zbierana od czerwca do sierpnia. Skrzyp jest jednym chyba pośród polskich ziół, zawierającym w sobie tak wiele łatwo rozpuszczalnej krzemionki, a więc przyswajalnej przez organizm, oraz sole glinu i potasu, a także mało zbadany związek gorzki i sporo witaminy C.