Lubczyk wywodzi się z Iranu i Afganistanu, skąd rozpowszechnił się na resztę świata. Od wieków podawany był osobom z dolegliwościami układu moczowego, oddechowego i pokarmowego. Jego smak jest bardzo wyrazisty i intensywny, lekko gorzkawy. Zimą korzeń znajduje się pod ziemią, ale na wiosnę wybija się na jej powierzchnię, osiągając nawet 2 metry wysokości. Liście lubczyku do złudzenia przypominają seler, zarówno swym wyglądem jak i zapachem oraz smakiem. Lubczyk znajduje zastosowanie zarówno w kuchni, jak i w medycynie. Wyciąg z niego stanowi główny składnik powszechnie znanej „maggi”, już od roku 1886.
Lubczyk – według literatury ziele lubczyka posiada właściwości, które były wykorzystywane do łagodzenia poniższych dolegliwości:
- działa moczopędnie
- oczyszcza organizm z toksyn
- łagodzi wzdęcia, niestrawność
- zmniejsza nadmierną fermentację w jelitach
- ma właściwości żółciopędne
- działa wiatropędnie
- rozluźnia mięśnie i zmniejsza bóle menstruacyjne.
SPOSÓB PRZYGOTOWANIA:
W sztuce kulinarnej wykorzystuje się zazwyczaj liście lubczyku, które cechują się charakterystycznym ostrym smakiem. Świeże lub ususzone stanowią doskonały dodatek do zup – szczególnie rosołu, flaków, grochówki, fasolowej lub kremu z soczewicy. Lubczyk urozmaici również sosy (szczególnie mięsne i pomidorowe), dania rybne oraz sałatki. Mistrzowie sztuki kulinarnej zalecają dodanie ziela do dań na bazie kapusty i szpinaku – wyrazisty aromat rośliny skutecznie bowiem zabija nieprzyjemny zapach tych składników i nadaje im ostrości. Lubczyk można również dodać do wypiekanego w domowych warunkach chleba. Zioło wchodzi także w skład wielu popularnych mieszanek przypraw, w tym do popularnej „Maggi”. Dodatkowo lubczyk może posłużyć do zaparzenia aromatycznej i relaksującej herbaty oraz stworzenia nalewki nazywanej kordiałem. Warto jednak pamiętać, by nie przesadzać z użyciem tej przyprawy – lubczyk jest bowiem na tyle wyrazisty, że potrafi zdominować smak danej potrawy i uczynić ją mało apetyczną.
Informacje zaczerpnięte z Internetu i ogólnodostępnej literatury.
