501 357 547
Dereń właściwy (Cornus mas) z rodziny dereniowatych (Cornaceae) to silnie rosnący krzew lub drzewo osiągające do 8 m wysokości. Jest rośliną sadowniczą, nader pożyteczną i z tej przyczyny godną szerszego rozpowszechnienia. Wywodzi się z Azji Środkowej, skąd rozprzestrzenił się na inne rejony globu ziemskiego, docierając także do Polski.
Owoce derenia jadalnego są przede wszystkim bogate w witaminę C (średnio 125mg/100g). Poza tym zawierają także cukry (glukoza, sacharoza), kwasy organiczne, antocyjany, flawonoidy i składniki mineralne (potas, wapń, fosfor, magnez, miedź, cynk, mangan i inne).
Dawniej w medycynie ludowej przetwory z derenia (zwłaszcza nalewki) traktowano jako lek podawany na gorączkę, anemię lub dolegliwości żołądkowe. Obecnie spożywanie owoców derenia jadalnego poleca się osobom zmagających się z przeziębieniem, słabą przemianą materii i nadwagą.
Herbatka z owoców derenia wzmocni organizm, wspomoże pracę przewodu pokarmowego oraz zwiększy odporność organizmu. Polecana jest szczególnie podczas przeziębienia.
Czubatą łyżeczkę suszonych owoców derenia wsyp do szklanki, zaleć wrzątkiem i odstawić pod przykryciem na 15 minut. W przeciwieństwie do innych herbat ziołowych, tę z derenia można pić bez żadnych ograniczeń.
Konfitura z derenia – Do przygotowania konfitury z derenia będą potrzebne: 1 kg dojrzałych owoców derenia, 2 kg cukru.
Owoce obrać, opłukać, wydrylować (jeśli konfitura ma być dodatkiem do herbaty, pestki można zostawić). Z cukru i 1/2 litra wody ugotować syrop, wsypać do niego owoce i odstawić na 24 godziny. Gotować na dużym ogniu. Gdy syrop zacznie wrzeć, zmniejszyć ogień i smażyć, aż owoce będą przezroczyste. Gorącą konfiturę nałóżyć do słoików.
Nalewka z derenia jadalnego:
Informacje zaczerpnięte z Internetu i ogólnodostępnej literatury.
Owoce rokitnika zajmują drugą pozycję na liście owoców, które posiadają najwięcej witaminy C. Pod względem jej zawartości rokitnik ustępuje tylko owocom dzikiej róży. Jednak zawartość kwasu askorbinowego w owocach rokitnika jest różna i zależy od miejsca występowania rośliny.
Migdałowiec pochodzi z rejonów Bliskiego Wschodu, skąd rozprzestrzenił się do innych krajów. Migdały to tak naprawdę owoce z rodziny pestkowców. Botanicznie mają bardzo wiele wspólnego z brzoskwiniami, nektarynkami, morelami i śliwkami. Z tą różnicą, że w przypadku migdałów zjadamy pestkę a nie zewnętrzną część owocu. Migdały są bogatym źródłem substancji odżywczych. Zawierają nienasycone kwasy tłuszczowe, magnez, miedź, błonnik, tokoferole. Dzięki unikalnej kompozycji migdały korzystnie wpływają na układ sercowo-naczyniowy, obniżają poziom cholesterolu, zwalczają wolne rodniki oraz zapobiegają tyciu. Ponadto migdały charakteryzują się wysoką zawartości argininy – aminokwasu, który wchodzi w skład karnityny (poprawiającej wydolność mięśni). Migdały zawierają również substancje o właściwościach antyoksydacyjnych (zwalczających wolne rodniki). Garść migdałów może zastąpić posiłek – drugie śniadanie lub podwieczorek.
Czarna jagoda czyli inaczej borówka czernica jest to niewysoka krzewinka. Jeśli występują one w dużej ilości, to tworzą w lasach rozległe borówczyska, w których można spędzić nawet kilka godzin na zbieraniu owoców czyli jagód. Jagody można zbierać od lipca do początków września. Zawierają one dużo cukru, kwasów organicznych, garbników, witamin i barwników organicznych. Intensywnie czerwony sok z czarnych jagód stosowany jest do barwienia win.
Czarne jagody zawierają cukry, dużo potasu, wapń, fosfor, magnez oraz witaminy A, B1, B2, B6 PP, i C.
Maliny możemy spotkać w lasach i ogrodach. Rodzą owoce w drugim roku i jesienią usychają, ale roślina wydaje nowe pędy. Wśród malin uprawnych możemy wyróżnić mnóstwo odmian różniących się rozmiarem owoców, kolorem i smakiem, jednak najbardziej aromatyczne są te które rosną na dziko. Ich właśnie owoce posiadają o wiele więcej wartościowych dla zdrowia składników. W owocach malin znajdują się kwasy organiczne (m.in. cytrynowy, jabłkowy, salicylowy), pektyny, antocyjany, cukry, związki śluzowe, lotne związki zapachowe. Maliny suszone to również bogactwo witamin (m.in. C, E, B1, B2, B6) a także mnóstwo substancji mineralnych – głównie wapń, potas, magnez, żelazo). W liściach malin znajdują się garbniki, kwasy organiczne flawonoidy, związki żywicowe oraz sole mineralne (m.in. żelaza, miedzi, wapnia).
