501 357 547
Dereń właściwy (Cornus mas) z rodziny dereniowatych (Cornaceae) to silnie rosnący krzew lub drzewo osiągające do 8 m wysokości. Jest rośliną sadowniczą, nader pożyteczną i z tej przyczyny godną szerszego rozpowszechnienia. Wywodzi się z Azji Środkowej, skąd rozprzestrzenił się na inne rejony globu ziemskiego, docierając także do Polski.
Owoce derenia jadalnego są przede wszystkim bogate w witaminę C (średnio 125mg/100g). Poza tym zawierają także cukry (glukoza, sacharoza), kwasy organiczne, antocyjany, flawonoidy i składniki mineralne (potas, wapń, fosfor, magnez, miedź, cynk, mangan i inne).
Dawniej w medycynie ludowej przetwory z derenia (zwłaszcza nalewki) traktowano jako lek podawany na gorączkę, anemię lub dolegliwości żołądkowe. Obecnie spożywanie owoców derenia jadalnego poleca się osobom zmagających się z przeziębieniem, słabą przemianą materii i nadwagą.
Herbatka z owoców derenia wzmocni organizm, wspomoże pracę przewodu pokarmowego oraz zwiększy odporność organizmu. Polecana jest szczególnie podczas przeziębienia.
Czubatą łyżeczkę suszonych owoców derenia wsyp do szklanki, zaleć wrzątkiem i odstawić pod przykryciem na 15 minut. W przeciwieństwie do innych herbat ziołowych, tę z derenia można pić bez żadnych ograniczeń.
Konfitura z derenia – Do przygotowania konfitury z derenia będą potrzebne: 1 kg dojrzałych owoców derenia, 2 kg cukru.
Owoce obrać, opłukać, wydrylować (jeśli konfitura ma być dodatkiem do herbaty, pestki można zostawić). Z cukru i 1/2 litra wody ugotować syrop, wsypać do niego owoce i odstawić na 24 godziny. Gotować na dużym ogniu. Gdy syrop zacznie wrzeć, zmniejszyć ogień i smażyć, aż owoce będą przezroczyste. Gorącą konfiturę nałóżyć do słoików.
Nalewka z derenia jadalnego:
Informacje zaczerpnięte z Internetu i ogólnodostępnej literatury.
Tarnina, inaczej śliwa tarnina lub tarka, rośnie w krajach znajdujących się na półkuli północnej. W Polsce można ją spotkać na nizinach oraz dolnych partiach górskich, zwykle na skarpach i skrajach lasu. Właściwości lecznicze tarniny wykorzystywali już rzymscy lekarze. Jej jadalne owoce znajdują zastosowanie w ziołolecznictwie, a także zaliczane są do grona roślin miododajnych. Tarnina stanowi skarbnicę licznych prozdrowotnych związków, które skutecznie pomagają ludzkiemu organizmowi w utrzymaniu dobrej kondycji. Zawierają one flawonoidy – przeciwutleniacze, które nadają im ciemnogranatową barwę, witaminę C (20 mg w 100 g), beta karoten, witaminy z grupy B, dużo wapnia, potasu i magnezu, a także fitosterol, pektyny, cukry, kwasy organiczne i garbniki. Z kolei kwiaty tarniny, które działają moczopędnie i rozwalniająco, zawierają m.in. flawonoidy, pektyny, garbniki, cukry, sole mineralne (głównie potas) oraz witaminę C.
Aronia z pochodzenia jest całkiem blisko spokrewniona zarówno z jarzębiną oraz z jabłonią i gruszą, ponieważ należy do tej samej rodziny (różowate) oraz podrodziny (jabłkowe). W Polsce hodowana jest głównie aronia czarnoowocowa, zwana również ciemnoowocową, czy po prostu czarną.
Aronię uważa się za jeden z najzdrowszych owoców jagodowych na świecie – tzw. bombę witaminową. Znajdują się w niej duże ilości witamin C, B1, B2, B6, E, składników mineralnych, antyutleniaczy oraz mikroelementów. Jest też jedynym tak bogatym źródłem witaminy PP. Jej owoce mają również właściwości odżywcze oraz antytoksyczne. Obecność kwasu chlorogenowego, który spowalnia przyswajanie glukozy sprawia ,że aronia polecana jest cukrzykom.
Dzika róża to pospolity gatunek krzewów z rodziny różowatych. Rośnie dziko na półkuli północnej w strefie umiarkowanej i ciepłej. Rozprzestrzeniła się również w Australii i Nowej Zelandii. W Polsce różę stosowano już od czasów średniowiecza. W postaci naparów używano jej w czasie przeziębień i w chorobach z wysoką gorączką, a także w dolegliwościach wątroby i w czasie biegunek. Przypisywano jej także właściwości chłodzące i osuszające, więc okłady z dzikiej róży stosowano na trudno gojące, ropne rany, na owrzodzenia, oparzenia. Dzika róża proszek to czysta skórka z dzikiej róży zmielona do postaci grubego proszku, którą zażywa się łyżeczką. Proszek jest bardzo smaczny, kwaśny i co najważniejsze to czysta i naturalna postać witamin i minerałów.
Cytryniec chiński (Schisandra chinensis) naturalnie występuje w północno-wschodnich Chinach i części Rosji. Od setek lat znana jest w tradycyjnej medycynie chińskiej, ze względy na swoje wyjątkowe działanie lecznicze. Przez wielu zielarzy Cytryniec chiński uważany jest za jedną z najbardziej ochronnych roślin leczniczych, które mają wpływ zarówno na ciało, jak i na umysł. Posiada wiele właściwości leczniczych oraz jest wartościowa pod względem kulinarnym. Zawiera witaminę E, substancję wzmacniającą oraz żelazo, miedź, mangan, nikiel, molibden, tytan i cynk, jak również spore ilości magnezu, potasu i fosforu.
