Wiązówka błotna nazywana też kropidło, kropidło błotne, kozia broda, królowa łąk, tawuła, tawuła błotna, tawuła łąkowa, tawuła szerokolistna to bylina o wniesionej łodydze zakończonej podbaldachem złożonym z żółtawobiałych kwiatów. Surowcem zielarskim są kwiaty, zbiera się całe kwiatostany w początkowym okresie kwitnienia i suszy. Surowiec przypomina kwiaty bzu czarnego. Wysuszona wiązówka ma przyjemny zapach, smak gorzki i ściągający.
Roślina składa się z olejków eterycznych, antocyjanów, flawaonoidów, garbników, kwasów organicznych, soli mineralnych i glikozydów fenolowych.
Wiązówka kwiat – według literatury kwiat wiązówki posiada właściwości, które były wykorzystywane do łagodzenia poniższych dolegliwości:
- sprawdza się przy przeziębieniach i grypie, ponieważ działa przeciwgorączkowo i napotnie,
- stosowana przy nieżytach górnych dróg oddechowych,
- ma właściwości moczopędne,
- ma również działanie wspomagające przy chorobach reumatyczno-artretycznych oraz nerwobólach,
- poleca się stosować okłady z wiązówki bądź też kąpiele z dodatkiem odwaru z kwiatów,
- nasiadówki z wiązówki doskonale sprawdzają się przy chorobach kobiecych, pomagają przy upławach oraz stanach zapalnych pochwy,
- roślina ma również działanie oczyszczające na organizm, uznaje się, że “czyści ona krew”,
- działa także żółciopędnie, ściągająco i rozkurczowo.
SPOSÓB PRZYGOTOWANIA:
Napar napotny- 1 łyżkę kwiatów wiązówki zalać 1 szklanką wody wrzącej i naparzać pod przykryciem 15 min. Odstawić na 15 min i przecedzić. Pić możliwie gorący po 1/2 szklanki 3 razy dziennie między posiłkami jako środek przeciwgorączkowy i napotny.
Odwar – 1 łyżkę kwiatów zalać 1 szkl wody i gotować 5 min, odstawić na 10min [w cieple]. Pić 1/2 szkl 2-3 razy dziennie po jedzeniu.
Informacje zaczerpnięte z ogólnodostępnej literatury zielarskiej.