Wilżyna bezbronna – Półkrzew wysokości do 80 cm, cały ogruczolony i owłosiony, o łodygach wzniesionych lub podnoszących się. Liście podłużnie eliptyczne, o wyciętych lub uciętych szczytach, ząbkowane, z dużymi, jajowatymi przylistkami. Kwiaty różowe, motylkowe, wyrastające najczęściej po dwa w kątach liści.
Korzeń wilżyny bezbronnej zawiera olejek eteryczny, Spinozy, flawonoidy (onnina, dwuhydroononina), trójterpeny, garbniki, kwasy organiczne (cytrynowy), żywice, fitoaglutyniny, pochodne kumaranochromanu, sole mineralne.
Wilżyna – według literatury korzeń wilżyny posiada właściwości, które były wykorzystywane do łagodzenia poniższych dolegliwości:
- stosowany przy stanach zapalnych nerek i pęcherza moczowego,
- w skąpomoczu,
- w leczeniu obrzęków,
- nadciśnieniu,
- w przewlekłych chorobach skóry i metabolicznych,
- do profilaktyki kamicy moczowej,
- w kuracji odtruwającej,
- z uwagi na to, że zwiększa wydalanie chlorku sodu i metabolitów azotowych warto polecać wilżynę do fitoterapii, reumatyzmu i artretyzmu,
- zewnętrznie odwar może być stosowany do nasiadówek w przypadku żylaków odbytu,
- wyciągi z wilżyny działają również estrogennie i antyandrogennie, co może zostać wykorzystane przy przeroście gruczołu krokowego oraz trądziku różowatego pospolitego u kobiet i trądziku sterydowego.
SPOSÓB PRZYGOTOWANIA:
Odwar – 1 łyżkę rozdrobnionych korzeni wilżyny zalać szklanką wody – ogrzewać do wrzenia powoli i gotować 3 minuty, następnie pozostawić pod przykryciem na 15 minut, odcedzić. Pić 3 -4 razy dziennie przed posiłkami w małych porcjach, popijając dużą ilością płynów.
Napar – 1 łyżkę rozdrobnionego korzenia wilżyny wsypać do termosu, zalać 1/2 szklanki wrzącej wody, zamknąć termos i odstawić na 2 godziny. Napar pić po 1/4 – 1/3 szklanki, 2 – 4 razy dziennie między posiłkami. Napar ma działanie moczopędne.
Informacje zaczerpnięte z Internetu i ogólnodostępnej literatury.
