Szczodrak krokoszowaty lub leuzea krokoszowata Rhaponticum carthamoides jest byliną należącą do rodziny astrowatych Asteraceae. Jest roślina długowieczną, w stanie dzikim dorasta do 75-100 lat. Rośnie na piargach i polanach w surowym sub alpejskim klimacie południowo-środkowej Syberii (Ałtaj, Góry Sajańskie) w północnej Mongolii i wschodnim Kazachstanie. Roślina nazywana jest przez mieszkańców Syberii „korzeniem marala”. Cervus elaphus maral to azjatycki podgatunek jelenia, dla którego leuzea jest ulubionym pożywieniem.
Substancją czynną szczodraka są ekdysteroidy głównie ekdysteron, inokosteron, integristeron AiB i inne. Ekdyzony jako związki aktywne na człowieka działają pobudzająco wzmacniajżco, anabolicznie, a dodatkowo zawarte w liściach poliacetyleny immunostymulująco.
Szczodrak krokoszowaty – według literatury szczodrak krokoszowaty posiada właściwości, które były wykorzystywane do łagodzenia poniższych dolegliwości:
- wspiera procesy odnowy (reparacyjne) w tkankach po zabiegach operacyjnych,
- zwiększa odporność na stres, poprawia ogólny stan organizmu, wspiera metabolizm białka,
- harmonizuje gruczoły wydzielania wewnętrznego, zwiększa ich działanie – konieczna przy chorobach trzustki, wątroby, śledziony – przypadkach ostrych jak i przewlekłych,
- odnawia system odpornościowy,
- obniża poziom cukru i cholesterolu (cukrzyca, choroby naczyń),
- wzmacnia działanie gruczołów płciowych, potencję i reguluje cykl miesiączki,
- ogólnie wzmacnia odporność całego organizmu,
- zatrzymuje procesy fizycznego i psychicznego starzenia się,
- wspomaga trawienie i przemianę materii, energetyczne wykorzystanie pokarmu,
- usuwa metale ciężkie i substancje trujące,
- dodatnio działa na mięsień serca, przede wszystkim w trakcie rehabilitacji po wylewie,
- zwiększa przepływ krwi i lekko podnosi ciśnienie krwi,
- poprawia czynności mózgu i centralnego układu nerwowego,
- poprawia ogólny stan w depresjach, dodaje optymizmu, poprawia rekonwalescencję
- podnosi skuteczność mięśni poprzecznych.
SPOSÓB PRZYGOTOWANIA:
Napar – Łyżeczkę od herbaty starannie rozdrobnionego klaczą gotujemy 7 do 10 minut w litrze wody, pozostawiamy do naciągnięcia na 30 minut. Pijemy jako tonizującą herbatkę 2 razy dziennie po szklance przed jedzeniem.
Odwar – Łyżeczkę od herbaty suszonego lub 2 świeżego rozdrobnionego kłącza z korzeniami gotujemy pół godziny w szklance wody, pozostawiamy do naciągnięcia pod przykryciem na 4 godziny, odcedzamy. Pijemy po jednej łyżce stołowej 3 razy dziennie przed jedzeniem jako środek pobudzający przy fizycznym i umysłowym zmęczeniu.
Informacje zaczerpnięte z ogólnodostępnej literatury zielarskiej.
