+48 574 727 231
Extra Options
Lubczyk aktualnie uprawia się na całym świecie. Wykorzystywany jest nie tylko w kuchni, ale także jako środek leczniczy. Od wieków stosowany był w dolegliwościach układu moczowego, pokarmowego i oddechowego. W zielarstwie używa się korzeni i liści lubczyku. Korzeń zawiera olejek lotny, skrobię, cukry, substancje żywicowe, kumarynę, fitosterole i kwasy organiczne. Odwar z korzenia jest pomocny w leczeniu niewydolności nerek i nieżytów dróg moczowych. Kumaryna ma działanie przeciwzakrzepowe, a fitosterole są istotnym elementem profilaktyki przeciwmiażdżycowej. Warto pamiętać, że podczas stosowania naparów z korzenia lubczyku należy unikać intensywnej ekspozycji na słońce.
Napój wykrztuśny z lubczykiem – 5 g lubczyku i 20 g kopru włoskiego zalewamy 500 ml wina i odstawiamy na 2-3 dni, po czym odcedzamy wino. Nalewkę popijamy po posiłku. Herbatka z lubczyku – 1 łyżeczkę suszonego korzenia lubczyku zalać 1 filiżanką zimnej wody. Zagotować i natychmiast przecedzić. Pić 2 filiżanki odwaru dziennie. Napar z lubczyku – Najlepiej odpowiednią porcję korzenia zalać niewielką ilością wody przegotowanej na noc, a rano podgrzać i potrzymać pod przykryciem, aby naciągnęło i wypijać małymi ilościami. Można słodzić zarówno miodem, jak i cukrem, łyżka na szklankę wody. Pić taki napar do trzech szklanek dziennie. Przyprawa – korzeń lubczyku ma charakterystyczny słodko-gorzki smak. Najczęściej wykorzystywany jest jako przyprawa do zup i sosów do mięs.
Informacje zaczerpnięte z Internetu i ogólnodostępnej literatury.
| Waga | Brak danych |
|---|---|
| Waga | 50 gram, 250 gram, 500 gram, 1 kg, 2 kg, 5 kg |
| Numer partii | SD-175 |
| Data ważności | 2024.09.11 |
| Kraj pochodzenia | Polska |
Perz właściwy jest pospolicie rosnącym chwastem, można go spotkać na polach w całym kraju, przeważnie glebach lekkich. Występuje również przy brzegach lasów, na polanach oraz nieużytkach. Perz jest rośliną wieloletnią o wyjątkowo długich, czołgających kłączach, dorastających nawet do kilku metrów długości. Zakwita w okresie od czerwca do września.
W celach leczniczych stosowane są kłącza perzu.
Ostropest plamisty (Silybum marianum) jest rośliną stosowaną m.in. przy leczeniu wątroby oraz woreczka żółciowego. Cechuję się silnymi właściwościami oczyszczającymi organizm, dzięki czemu ma pośredni wpływ na prawie wszystkie funkcje ustroju.
Ostropest dorasta do wysokości około 1,6 m. dlatego często przedstawiany jest jako “okazały oset”. Roślina ta wywodzi się z terenów basenu Morza Śródziemnomorskiego. Rozpowszechniła się i występuje także w Europie i Ameryce Północnej. W przeszłości ostropest uprawiany był również jako warzywo.
W zielarstwie stosuje się wyłącznie owocu ostropestu plamistego pochodzącego z eko upraw. W składzie dojrzałych owoców ostropestu znajduje się około 3% sylimaryny, wykazującej działanie antyhepatoksyczne.
Lawenda lekarska jest znanym ziołem rosnącym w Europie Południowej. Jej uprawy można znaleźć w wielu krajach z całego świata włączając w to południowe i zachodnie Stany Zjednoczone. Lawenda lekarska lubi sucha oraz nasłonecznione miejsca.
Ta mała krzewinka z drzewiastymi łodygami dorasta do wysokości 60 cm, i posiada mnóstwo gałązek. Liście lawendy lekarskiej są bardzo wąskie i mają długość od 2 do 5 cm, o kolorze szaro-zielonym, mniej lub więcej kosmate.
Lawenda lekarska kwitnie od czerwca do września. Kwiaty są małe koloru jasno niebieskiego, bardzo aromatyczne.
Tak zwane „znamię kukurydzy” czyli jej wąsy są częścią o właściwościach leczniczych tej rośliny. Można je zauważyć w czasie zakwitania gdy spomiędzy liści odsłaniających kwiatostan zwisają cienkie szyjki słupka zwieńczone właśnie znamionami. Czas w którym kwitnie to okres między czerwcem a sierpniem. Chcąc zebrać surowiec leczniczy trzeba odciąć szyjki słupka jeszcze przed zapyleniem i następnie szybko wysuszyć w cieniu. W taki oto sposób uzyskiwany jest surowiec leczniczy zwany znamionami kukurydzy.