Koper włoski zalicza się do roślin baldaszkowatych. Chodzi tu o charakterystyczny kształt kwiatostanów. Roślina ta rośnie głównie nad Morzem Śródziemnym i we wschodnich rejonach Kaukazu. Uprawia się ją także w Azji Środkowej. Jest to spora roślina dwuletnia. Pod koniec cyklu może sięgać dwóch metrów. Średnica korzeni dochodzi do dwóch centymetrów.
Surowcem są owoce kopru włoskiego, które zwierają glikozydy fenolowe, flawonoidy, olejek eteryczny (anetol), sole mineralne, cukry.
SPOSÓB PRZYGOTOWANIA:
Napar 1 łyżka stołowa owoców i 1 szklanka wrzątku. Pije się 2-3 razy dziennie po 1 szklance.
Informacje zaczerpnięte z Internetu i ogólnodostępnej literatury.
Tak zwane „znamię kukurydzy” czyli jej wąsy są częścią o właściwościach leczniczych tej rośliny. Można je zauważyć w czasie zakwitania gdy spomiędzy liści odsłaniających kwiatostan zwisają cienkie szyjki słupka zwieńczone właśnie znamionami. Czas w którym kwitnie to okres między czerwcem a sierpniem. Chcąc zebrać surowiec leczniczy trzeba odciąć szyjki słupka jeszcze przed zapyleniem i następnie szybko wysuszyć w cieniu. W taki oto sposób uzyskiwany jest surowiec leczniczy zwany znamionami kukurydzy.
Czystek Cistus Incanus – krzew o niewielkich rozmiarach, rosnący na glebach bogatych w magnez w krajach Europy południowej, Wyspach Kanaryjskich oraz wielu innych w krajach o gorącym klimacie, gdzie znany jest ze swoich właściwości uzdrawiających już od dwóch tysięcy lat. Niezwykłą popularnością cieszy się również w Afryce i na Bliskim Wschodzie. Cistus Incanus należy do najstarszych roślin „ziołowych”, które mają udokumentowane działanie. Czystek jest jednym z najbogatszych źródeł polifenoli – tzn. związków o działaniu antyoksydacyjnym oraz wspierającym układ immunologiczny człowieka. Związki w nim zawarte sklejają wirusy i bakterie, dzięki czemu nie dopuszczają do ich połączenia się z błoną komórkową. Najczęściej stosowany jest jako środek przeciw przeziębieniom, grypie, anginie, a także stanom zapalnym. Ich zawartość w codziennej diecie pomaga zapobiegać przed najgroźniejszymi postaciami raka, w tym raka płuc, żołądka, jelit, przełyku, trzustki, wątroby, gruczołu sutkowego, prostaty oraz skóry. Polifenole hamują również związki odpowiedzialne za powstawanie zmian nowotworowych w organizmie.
Podagrycznik pospolity jest pospolitą rośliną, którą można spotkać prawie w całej Europie i Azji (Kaukaz, Syberia oraz Azja Mniejsza), a także w Ameryce Północnej. To jedyny przedstawiciel rodzaju występujący na obszarze Polski. Rośnie w cienistych, wilgotnych lasach, w niższych partiach gór, a także w zaroślach, na rowach i wysypiskach śmieci, od najdawniejszych czasów jest również znany ogrodnikom jako trudny do wyplenienia chwast. Nazwy ludowe dla tego gatunku to, m.in. śnitka, kurza stopka, gier, barszcnica.
Roślina zawiera flawonoidy, związki kumarynowe, kwasy chlorogenowy i kawowy, witaminę C, poza tym składniki mineralne (żelazo, miedź, mangan, tytan, bor, wapń i potas).
Czosnek niedźwiedzi jest spokrewniony ze zwykłym czosnkiem, posiada również wszystkie jego zdrowotne właściwości.
Jednakże smak czosnku niedźwiedziego jest nieco bardziej delikatny. Spożywa się przeważnie jego liście. Swoje lecznicze dzialanie zawdzięczają allinie, bezzapachowemu związkowi siarki. W czasie krojenia wchodzi ona w reakcję z tlenem i następnie zamienia się w aromatyczną allicynę, która tworzy więcej dobroczynnych związków siarki.
Czosnek niedźwiedzi jest światowym liderem w produkcji adenozyny, związku organicznego, odpowiadającego za istotne procesy biochemiczne w naszym organizmie, zawiera selen i witaminy: C, E oraz A. Tutaj ma jej 20-krotnie więcej od swojego kuzyna, czosnku hodowlanego. Prawdziwy skarb dla palaczy, którzy nie potrafią zwalczyć nałogu. Jako wspomniany odtruwacz organizmu, wytwarza śluz w oskrzelach.
