Jaśminowiec wonny – gęsty, osiągający około 3 m wysokości, o łuszczącej się, ciemnobrunatnej korze, jajowatych liściach oraz białych, ślicznie pachnących kwiatach zebranych po kilka w szczytowych gronach. Owocami są wydłużone torebki. Pochodzi z południowej Europy, dziś można go spotkać od Włoch po Kaukaz, Armenię i Bliski Wschód, gdzie rośnie dziko, zwłaszcza na skalistych zboczach.
Kwiaty jaśminowca zawierają flawonoidy i olejek eteryczny bogaty w farnezol, nonanal, nopinon, epoksyd humulenowy, terpinolen, nezukol, umbelulon. W olejku ze świeżych kwiatów dominuje epi-13-manool i izolongifolol.
Jaśminowiec – według literatury kwiaty jaśminowca posiadają właściwości, które były wykorzystywane do łagodzenia poniższych dolegliwości:
- posiada działanie uspokajające,
- przeciwzapalne,
- napotne,
- przeciwbakteryjne,
- rozkurczowe na mięśnie gładkie i obniżające ciśnienie krwi,
- składniki znajdujące się w kwiatach jaśminowca obniżają również poziom cholesterolu we krwi,
- w tradycyjnym ziołolecznictwie stosowane w chorobach ginekologicznych,
- napar z jaśminowca poprawia samopoczucie, działa uspokajająco i łagodzi skutki stresu,
- zaleca się go przy zmęczeniu, bólu głowy i nadpobudliwości nerwowej.
SPOSÓB PRZYGOTOWANIA:
Napar – z kwiatów jaśminowca można przyrządzać napar na wodzie lub mleku (2 łyżki na szklankę mleka lub wody) i pić 2-3 szklanki naparu dziennie.
Informacje zaczerpnięte z ogólnodostępnej literatury zielarskiej.
