+48 574 727 231
Extra Options
Bylica pospolita jest rośliną osiągającą wysokość 1,5 metra. Jest rośliną wieloletnią. Posiada liście pierzastodzielne, ciemnozielone i nagie z wierzchu, natomiast wysokość do 1,5 m, roślina wieloletnia, liście 1-2-krotnie pierzastodzielne, z wierzchu ciemnozielone i nagie, od spodu pokryte białym kutnerem. Ziele bylicy składa się z olejku eterycznego, zawierającego m.in. tujon, cyneol, fenolokwasy, pochodne chalkonu.
SPOSÓB PRZYGOTOWANIA: Napar – należy zalać łyżkę suszu lub świeżego surowca szklanką wrzątku. Po ostudzeniu można pić po pół szklanki dwa razy dziennie. Nalewka – dwie pełne łyżki suszu ziela zalać alkoholem 70 proc. (około 100g). Pozostawić do pod przykryciem przez około dwa tygodnie. Następnie wyciąg wlać do ciemnej butelki, zamknąć hermetycznie i odstawić w ciemne i chłodne miejsce. Spożywać kilka razy dziennie po około 30 kropli wlanych na cukier lub do wody.
Informacje zaczerpnięte z Internetu i ogólnodostępnej literatury.
Ziele szałwii to mocno rozgałęziona roślina, dorastająca do 60 cm wysokości, posiadająca całkiem silny zapach przypominający aromat kamfory. Szałwia przeważnie uprawia się w ogródkach, w miejscach słonecznych, na bogatej w wapń glebie. Ma fiołkowe kwiecie oraz szarozielone, jajowate i kosmate liście.
Surowcem zielarskim szałwii są liście, w których znajdziemy olejki lotne (posiadające cyneol, pimen, tujon i kamforę) jak również garbniki, pikrosalwinę, trójterpeny, witaminę B1 i kwas nikotynowy.
Babka jajowata występuje na terenach dobrze nawodnionych i nasłonecznionych. W naturalnym środowisku znaleźć ją można w Hiszpanii i na Wyspach Kanaryjskich. Uprawiana jest w Indiach, USA i Brazylii. Jej liście mają charakterystyczny lancetowaty kształt i posiadają delikatne owłosienie. Z rozety wyrastają kwiatostany w kształcie kłosa. Kwiaty babki jajowatej są drobne i mają kolor jasno zielonożółty. Owocem tej rośliny jest torebka zawierająca małe jasnobrunatne nasiona, których łupina jest bogata w związki śluzowe o zastosowaniu leczniczym.
Piołun jest rośliną docenianą od wieków. Pierwsze wzmianki o jej właściwościach leczniczych pochodzą z pierwszych wieków przed naszą erą. Nieco później bylicę piołunu zaczęto używać jako przyprawę. Ze względu na jej gorzki smak używano ją jako przyprawę do piwa.
W wyniku ostatnich badań okazało się, że liście oraz ziele piołunu posiadają unikalne związki goryczowe (absyntynę, artabsynę) nadające mu wyjątkowo gorzki, charakterystyczny smak, olejki eteryczne, flawonoidy, garbniki i sole mineralne wśród których znajduje się dużo potasu. Substancje te działają żółciotwórczo, żółciopędnie, przeciwskurczowo, antyseptycznie i przeciwpasożytniczo.
Wrotycz jest rośliną wieloletnią, osiąga wysokość do 120 cm. bardzo aromatyczna, nieco kamforowa gorzka w smaku. Zakwita w okresie od lipca do września. Występuje przy przydrożach, budowach, na usypiskach oraz przy wykopach, na łąkach oraz polach, nad brzegami wód, ugorach i polanach leśnych, w ziołoroślach.
Ekstrakty z wrotyczu posiadają silne działanie. Środki oparte o wrotycz pobudzają akcje serca zwiększając siłę jego skurczów, pobudzają oddychanie, stymulują wytwarzanie hormonów. Regulują cykl miesiączkowy. Zwiększają ukrwienie narządów płciowych oraz polepszają odczuwanie wrażeń seksualnych. Wydłużają efekt doznań płciowych. Eliminują bóle głowy, bóle miesiączkowe oraz kolki.
