Fasola pochodzi z Ameryki Środkowej, a dotarła do Europy po wyprawach Kolumba. Była uprawiana przed tysiącami lat na obszarze dzisiejszego Meksyku i Peru. Od najdawniejszych też czasów wykorzystywano owocnie (strąki) fasoli jako lek. Surowcem leczniczym są strąki fasoli oraz kwiaty, natomiast nasiona służą jako środek odżywczy, a także mogą być wykorzystane do diet leczniczych.
Strąki fasoli zawierają trójterpeny o właściwościach bakteriobójczych, kwasy organiczne, alantoinę, cholinę, inozytol, a z soli mineralnych – wolną krzemionkę.
Fasola – według literatury owocnia fasoli posiada właściwości, które były wykorzystywane do łagodzenia poniższych dolegliwości:
- działanie moczopędne,
- mogą być używane w leczeniu obrzęków,
- stosowane chorobach nerek ze zmniejszonym wydalaniem moczu,
- kamicy moczowej, zwłaszcza fosforanowej,
- obniżają one także poziom cukru we krwi,
- wspomagająco przy cukrzycy, zwłaszcza w początkowych okresach choroby,
- przy choróbach reumatycznych,
- używane do zasypywania ran,
- na oparzenia,
- wypryski,
- zmiany skórne spowodowane chorobą zwaną różą.
SPOSÓB PRZYGOTOWANIA:
Napar: łyżki rozdrobnionej owocni fasoli zalewamy szklanką chłodnej, przegotowanej wody i pozostawiamy na kilka godzin. Następnie zagotowujemy i odstawiamy pod przykryciem do naciągnięcia na 30 minut. Pijemy 2 razy dziennie (rano i wieczorem) po 1 szklance.
Odwar: 2 łyżki rozdrobnionej owocni fasoli zalewamy szklanką ciepłej, przegotowanej wody i pozostawiamy na 4 godziny. Następnie doprowadzamy do wrzenia i gotujemy pod przykryciem przez 2-3 minuty i pozostawiamy do zaparzenia na 15 minut. Pijemy 2 razy dziennie po pół szklanki między posiłkami.
Wywar: 1 łyżkę rozdrobnionego suszu zalewamy szklaną wrzątku i gotujemy pod przykryciem przez 5-7 minut. Pijemy 3 razy dziennie po 1 szklance.
Informacje zaczerpnięte z Internetu i ogólnodostępnej literatury.
