Jemioła Pospolita należy do rodziny sandałowcowatych. W Polsce występuje bardzo powszechnie. Jest to roślina półpasożytnicza – pasożytuje przy pomocy ssawek wrastających przez korę aż do drewna, na drzewach liściastych, świerkach i jodłach. Na drzewie tworzy kuliste kępy, liście są zimotrwałe, skórzaste, barwy żółtozielonej. Surowcem leczniczym są liście i małe gałązki, które tnie się na małe kawałki i suszy. Jemioła zawiera: flawonoidy, jak m.in. pochodne kwercytryny, aminy, jak cholina, acetylocholina i histamina, fenolokwasy, jak kwas kawowy, trójterpeny, jak amyryna i kwas oleanolowy, glikoproteidy typu lektyny o własnościach cytostatycznych i kancerostatycznych, wiskotoksynę, alkohole cukrowe, oraz kwas aminomasłowy.
Jemioła – według literatury jemioła posiada właściwości, które były wykorzystywane do łagodzenia poniższych dolegliwości:
- jako środek pobudzający przemianę materii,
- ma bardzo dobry wpływ na trzustkę,
- przy przewlekłych chorobach przemiany materii,
- w przypadkach zakłócenia równowagi hormonalnej,
- jako środek przeciwko zwapnieniu tętnic,
- przy udarze mózgu,
- jako środek hamujący krwawienie,
- jako środek nasercowy, pobudzający krążenie,
- obniża podwyższone ciśnienie lub podwyższa ciśnienie zbyt niskie, tym samym uspokaja niespokojne serce,
- pomaga w zawrotach głowy, zaburzeniach widzenia, szumie w uszach,
- likwiduje uderzenia krwi do głowy, uczucia zawroty głowy, szumy w uszach, zaburzenia widzenia,
- kobietom pomaga przy zaburzeniach macicy i zaburzeniach miesiączkowych,
- przy dolegliwościach okresu przekwitania (kołatanie serca, częstoskurczem, uderzeniami gorąca, uczuciem niepokoju i dusznościami),
SPOSÓB PRZYGOTOWANIA: Macerat: 0.5 – 1 łyżkę rozdrobnionego ziela jemioły zalać 1 – 1.5 szklanki ciepłej wody i macerować 15 min. Przecedzić. Pić 2 – 3 razy dziennie – 1/3 szklanki pomiędzy posiłkami w nadciśnieniu.
Informacje zaczerpnięte z Internetu i ogólnodostępnej literatury.
