Chmiel zwyczajny swoje korzenie posiada w Azji i jest wieloletnią byliną dwupienną, z rodziny Konopiowatych. Na dziko rośnie w wilgotnych zaroślach, lasach liściastych, przy płotach oraz przydrożach.
W medycynie naturalnej stosowane są się szyszki chmielu, czyli owocostany żeńskie. Szyszki w składzie posiadają lotny olejek, żywice, flawonoidy oraz garbniki. Skład olejku nie jest stały i zależy od pochodzenia surowca. Głównymi składnikami są terpeny i seskwiterpeny: mircen, farnezen, humulen, związki siarki, beta-kariofilen. Żywica natomiast zawiera w głównej mierze kwasy goryczowe: humulon oraz lupulon wraz z pochodnymi. Wśród frakcji flawonoidowej występują głównie: ksantohumnol i pochodne kwercetyny i kemferolu.
Chmiel – według literatury szyszki chmielu posiadają właściwości, które były wykorzystywane do łagodzenia poniższych dolegliwości:
- działa uspokajająco i nasennie,
- oczyszczająco,
- moczopędnie,
- pobudza łaknienie, zwiększa wydzielanie soków trawiennych,
- pomaga przy nadmiernej fermentacji jelitowej, wzdęciach i odbijaniu,
- koi układ nerwowy,
- obniża ciśnienie krwi,
- działa silnie bakteriobójczo,
- reguluje popęd płciowy.
Zioła sproszkowane można wykorzystywać na wiele sposób, np. shake, smoothie, ziołomiód, kapsułki.
Zawierają więcej witamin i związki termolabilne.
Jest to tańszy odpowiednik kapsułek.
