Świerk pospolity jest drzewem należącym do sosnowatych. Rośnie dziko, zazwyczaj w górach i na wzniesieniach. Dorasta do 50 metrów, więc jest drzewem olbrzymim. Charakteryzuje się stożkowata koroną, prostą strzałą oraz czerwonobrązowa korowiną. Świerk posiada igły, które mają kształt rombu podczas przekroju. Igła świerku pospolitego przezywa maksymalnie do 7 lat. Zawierają olejek eteryczny, którego głównymi składnikami są pinen, felandren i kandiden. Do tego dochodzą substancje goryczkowe, garbniki, kwasy organiczne, cukry oraz znaczne ilości witaminy C i niewielkie ilości witaminy K.
Świerk – według literatury igły świerku posiada właściwości, które były wykorzystywane do łagodzenia poniższych dolegliwości:
- odwar z igliwia drzewa posiada bogatą zawartość witaminy C wraz z flawonoidami, dzięki czemu działa wykrztuśnie osuszająco na drogi oddechowe, a także rozkurczowo na mięśnie gładkie tchawicy i oskrzeli,
- ma działanie mukolityczne,
- działa pobudzająco na soki trawienne wydzielane z organizmu oraz przeciwzapalnie na błonę śluzową układu pokarmowego,
- posiada właściwości moczopędne,
- odwar jest stosowany w nieżycie układu oddechowego, a zwłaszcza w sytuacji gdy występuje flegma, – pomaga oczyszczać drogi oddechowe oraz usuwać ropna wydzielinę,
- hamuje rozwój bakterii i grzybów oraz pobudza diurezę.
- pobudza uwalnianie żółci, a nawet wypędza skutecznie pasożyty z dróg żółciowych i jelit,
- pod postacią olejku jest idealny do nacierania przy bólach nerwowych, bólach mięśni i stawów, a także przynosi pozytywne efekty podczas reumatyzmu.
SPOSÓB PRZYGOTOWANIA:
Syrop świerkowy – rozdrobnione igliwie lub gałązki z igliwiem zalać wodą i gotować 5-10 minut pod przykryciem. Po przecedzeniu podawać z miodem i pić po szklance wywaru. Zażywać łyżkami przy przeziębieniu i grypie jako naturalne lekarstwo. Zażywa się go kilka razy dziennie.
Informacje zaczerpnięte z Internetu i ogólnodostępnej literatury.
