+48 574 727 231
Extra Options
Przytulia właściwa zwana też kamiołem, miodownikiem, mleczym zielem, przytulią żółtą, przytuliją, przytulką, rojnikiem, tyrliczem, zaprzałkiem to gatunek należący do rodziny marzanowatych. Jest wieloletnią byliną osiągającą od 10 do 70 cm wysokości. Posiada kłącze z licznymi rozłogami, cienką, krótką, omszoną łodygę oraz liście – wąskie, ciemnozielone z wierzchu, od spodu bledsze i owłosione. Zakwita drobnymi żółtymi kwiatami zebranymi w kwiatostany, które przy słonecznej pogodzie pachną miodem. Kwitnie od maja do września.
Przytulia właściwa zawiera asperulozyd, kwasy organiczne (cytrynowy, galusowy i askorbinowy), saponiny, alkaloidy, dużo krzemionki, olejek eteryczny, sole mineralne (jod, potas), kumaryny, gorycze, pochodne antracenu, flawonoidy, karotenoidy, glikozydy.
SPOSÓB PRZYGOTOWANIA:
Napar – Jedną łyżkę suszu zalać szklanką wrzącej wody i zaparzać przez 15 minut. Następnie przecedzić i spożywać. Napar z tej rośliny jest bezpieczny dla zdrowia, dlatego można go stosować kilka razy dziennie.
Wywar – Jedną łyżkę suszu zalać szklanką wody i gotować przez 10 minut. Następnie przestudzić, przecedzić i używać zewnętrznie do przemywania ran. Można także płukać gardło lub spożywać wewnętrznie w przypadku biegunki.
Informacje zaczerpnięte z Internetu i ogólnodostępnej literatury.
Wrotycz jest rośliną wieloletnią, osiąga wysokość do 120 cm. bardzo aromatyczna, nieco kamforowa gorzka w smaku. Zakwita w okresie od lipca do września. Występuje przy przydrożach, budowach, na usypiskach oraz przy wykopach, na łąkach oraz polach, nad brzegami wód, ugorach i polanach leśnych, w ziołoroślach.
Ekstrakty z wrotyczu posiadają silne działanie. Środki oparte o wrotycz pobudzają akcje serca zwiększając siłę jego skurczów, pobudzają oddychanie, stymulują wytwarzanie hormonów. Regulują cykl miesiączkowy. Zwiększają ukrwienie narządów płciowych oraz polepszają odczuwanie wrażeń seksualnych. Wydłużają efekt doznań płciowych. Eliminują bóle głowy, bóle miesiączkowe oraz kolki.
Piołun jest rośliną docenianą od wieków. Pierwsze wzmianki o jej właściwościach leczniczych pochodzą z pierwszych wieków przed naszą erą. Nieco później bylicę piołunu zaczęto używać jako przyprawę. Ze względu na jej gorzki smak używano ją jako przyprawę do piwa.
W wyniku ostatnich badań okazało się, że liście oraz ziele piołunu posiadają unikalne związki goryczowe (absyntynę, artabsynę) nadające mu wyjątkowo gorzki, charakterystyczny smak, olejki eteryczne, flawonoidy, garbniki i sole mineralne wśród których znajduje się dużo potasu. Substancje te działają żółciotwórczo, żółciopędnie, przeciwskurczowo, antyseptycznie i przeciwpasożytniczo.
Kolendra to przyprawa stosowana niemal na całym całym świecie. Wszystkie części tej rośliny nadają się do spożycia, jednakże najczęściej stosowane w kuchni są jej, zbliżone wyglądem do natki pietruszki, liście oraz nasiona, nadające daniom korzenno-ostry smak. Choć kolendrę używa się przeważnie jako przyprawą kuchenną (stanowi m.in. istotny dodatek do wielu mieszanek przyprawowych np. curry), od dziesięcioleci ceniona jest również za swoje właściwości lecznicze. W zielu kolendry znajdziemy mnóstwo cennych składników odżywczych m. in. antyoksydanty, minerały, takie jak wapń, sód, potas oraz witaminy – C, B1, B2 i PP.
Podagrycznik pospolity jest pospolitą rośliną, którą można spotkać prawie w całej Europie i Azji (Kaukaz, Syberia oraz Azja Mniejsza), a także w Ameryce Północnej. To jedyny przedstawiciel rodzaju występujący na obszarze Polski. Rośnie w cienistych, wilgotnych lasach, w niższych partiach gór, a także w zaroślach, na rowach i wysypiskach śmieci, od najdawniejszych czasów jest również znany ogrodnikom jako trudny do wyplenienia chwast. Nazwy ludowe dla tego gatunku to, m.in. śnitka, kurza stopka, gier, barszcnica.
Roślina zawiera flawonoidy, związki kumarynowe, kwasy chlorogenowy i kawowy, witaminę C, poza tym składniki mineralne (żelazo, miedź, mangan, tytan, bor, wapń i potas).
