Przejdź do treści

OMAN korzeń

5.10 332.00 
4.85 315.40 

Oman wielki to roślina lecznicza pochodząca najprawdopodobniej z Azji Środkowej i rozpowszechniona całkiem szeroko w Europie. W naszym kraju rośnie głównie w zaroślach, na porębach oraz przy źródłach, zarówno na terenach nizinnych, jak też w niższych obszarach górskich. Oman wielki uprawioany jest w Polsce do celów farmaceutycznych. Oman wytwarza grube, rozgałęzione kłącza, z których wyrastają  bruzdowane proste łodygi,  górą wełniste owłosione oraz odrobinę rozgałęzione rosnące do 1,5 wysokości. Liście dolne są podłużnie eliptyczne, zwężające się w ogonek, u szczytu zaostrzone. W korzeniu omanu znajduje się do 3,5% olejku eterycznego. Olejek to mieszanina krystalicznych laktonów seskwiterpenowych, nazywana heleniną, oraz towarzyszące jej inne substancje. Są także w korzeniu fitosterole, polifruktozan inulina (43%) oraz do 6% soli mineralnych.

❗️Ze względu na dużą ilość zamówień czas realizacji może się wydłużyć❗️
SKU: Brak danych Kategoria:

Oman wielki to roślina lecznicza pochodząca najprawdopodobniej z Azji Środkowej i rozpowszechniona całkiem szeroko w Europie. W naszym kraju rośnie głównie w zaroślach, na porębach oraz przy źródłach, zarówno na terenach nizinnych, jak też w niższych obszarach górskich. Oman wielki uprawioany jest w Polsce do celów farmaceutycznych. Oman wytwarza grube, rozgałęzione kłącza, z których wyrastają  bruzdowane proste łodygi,  górą wełniste owłosione oraz odrobinę rozgałęzione rosnące do 1,5 wysokości. Liście dolne są podłużnie eliptyczne, zwężające się w ogonek, u szczytu zaostrzone. W korzeniu omanu znajduje się do 3,5% olejku eterycznego. Olejek to mieszanina krystalicznych laktonów seskwiterpenowych, nazywana heleniną, oraz towarzyszące jej inne substancje. Są także w korzeniu fitosterole, polifruktozan inulina (43%) oraz do 6% soli mineralnych.

Oman – według literatury korzeń omanu posiada właściwości, które były wykorzystywane do łagodzenia poniższych dolegliwości:

  • stosowany jako środek wykrztuśny i pobudzający wydzielanie soków trawiennych,
  • związki czynne omanu zmniejszają napięcie mięśni gładkich jelit,
  • łagodzi bóle brzucha, wzdęcia oraz reguluje wypróżnianie,
  • wykorzystywany w zapaleniu nerek i dróg moczowych,
  • zewnętrznie: stany zapalne jamy ustnej, dziąseł, gardła,
  • jest doskonałym środkiem przeciwpasożytniczym i przeciwbakteryjnym,
  • reguluje i uintensywnia krwawienia miesiączkowe,
  • działa korzystnie w chorobach skórnych, nadciśnieniu, obrzękach reumatycznych i otyłości,
  • działa uspokajająco, ale równocześnie wzmacniająco na układ nerwowy.

SPOSÓB PRZYGOTOWANIA:

Napar – 2 łyżki korzenia zalać 1-2 szklankami wrzącej wody lub mleka; odstawić pod przykryciem na 30 minut, przecedzić. Pić 2-6 razy dziennie po 100 ml; przy chorobach pasożytniczych – 200 ml 3 razy dziennie (napar z 2-3 łyżek suszu na 1 szklankę wrzątku, parzyć 20 minut). Stosować również do płukanek, nasiadówek, okładów i przemywania (np. skóry trądzikowej i łojotokowej). Do nosa zakraplać 2-3 krople naparu co 3-4 godziny, najlepiej wprowadzać do obu otworów nosowych za pomocą małego spryskiwacza.

Odwar: 2 łyżki korzenia zalać 2 szklankami wody, gotować 5 minut; odstawić na 20 minut; przecedzić. Pić przy nieżytach gardła i krtani po 50 ml co 2-3 godziny.

Nalewka: 100 ml sproszkowanego korzenia suchego lub świeżego zalać 250 ml alkoholu zimnego lub gorącego 40-60%; odstawić w ciemne miejsce na co najmniej tydzień; przefiltrować. Zażywać kilka razy dziennie po pół łyżeczki (w nieżytach układu oddechowego i zatok) lub 5 ml 2-3 razy dziennie – w innych schorzeniach. Do przemywania pryszczy, liszajów, ropni, owrzodzeń, ran (w stanie nierozcieńczonym) oraz skóry schorzałej (trądzikowej, łojotokowej, z wypryskami): 1 łyżka na 1-1/2 szklanki wody przegotowanej lub mineralnej (zdrojowej).

Informacje zaczerpnięte z Internetu i ogólnodostępnej literatury.

Waga Brak danych
Waga

50 g, 250 g, 500 g, 1 kg, 2 kg, 5 kg

Numer partii

SD-174

Data waznosci

2024.09.11

Call Now Button