Drapacz lekarski pochodzi z krajów śródziemnomorskich i południowo-wschodnich. Obecnie stwierdza się, że występuje zarówno rosnące dziko, jak i uprawiane w Europie Środkowej, południowych Stanach Zjednoczonych i częściach Ameryki Środkowej i Południowej.
Ma rozgałęzioną pięciokątną łodygę, liście są lancetowate z grzbietową krawędzią. Liczne kwiaty są żółte i rozmieszczone w głowie na czubku łodygi. Roślina kwitnie od maja do sierpnia.
Skład chemiczny: związki gorzkie, flawonoidy, trójterpeny, olejek eteryczny, sole mineralne [w tym cenne wapń i magnez], związek o właściwościach antybiotycznych, witaminy C, B, PP i znaczna ilość goryczy.
Drapacz lekarski- według literatury ziele drapacza lekarskiego posiada właściwości, które były wykorzystywane do łagodzenia poniższych dolegliwości:
- stosuje się go przy anoreksji, niestrawności, pomocniczo dla wzmożenia laktacji i w depresji,
- działa tonizująco, odtruwająco, moczopędnie,
- potwierdzone naukowo są jego liczne właściwości przeciwnowotworowe,
- wzmacnia organizm ze względu na dużą ilość soli mineralnych,
- kojąco działa na skórę i błony śluzowe,
- oprócz tego dobroczynnie oddziałuje na błony śluzowe żołądka i jelit,
- działa wiatropędnie,
- poprawia apetyt,
- korzystnie oddziałuje na wątrobę, pobudzając jej czynność, także zwiększa wydzielanie żółci,
- reguluje przemianę materii.
SPOSÓB PRZYGOTOWANIA:
Napar – wymieszać 2 łyżki dobrze rozdrobnionego ziela zalać szklanką wrzątku. Po 15 minutach odcedzić. Zaleca się przyjmowanie drapacza lekarskiego między posiłkami , 2 -3 razy dziennie po pół szklanki naparu wówczas ułatwia przemianę materii, działa wzmacniająco.
Odwar – 1 łyżkę suszu drapacza lekarskiego zalewa się 1 szklanką wody i gotuje pod przykryciem od 2 do 5 minut, aż do wrzenia. Następnie zaleca się przecedzenie na sitku i picie 1/4 szklanki 2-3 razy dziennie.
Informacje zaczerpnięte z Internetu i ogólnodostępnej literatury.
