Chmiel zwyczajny swoje korzenie posiada w Azji i jest wieloletnią byliną dwupienną, z rodziny Konopiowatych. Na dziko rośnie w wilgotnych zaroślach, lasach liściastych, przy płotach oraz przydrożach.
W medycynie naturalnej stosowane są się szyszki chmielu, czyli owocostany żeńskie. Szyszki w składzie posiadają lotny olejek, żywice, flawonoidy oraz garbniki. Skład olejku nie jest stały i zależy od pochodzenia surowca. Głównymi składnikami są terpeny i seskwiterpeny: mircen, farnezen, humulen, związki siarki, beta-kariofilen. Żywica natomiast zawiera w głównej mierze kwasy goryczowe: humulon oraz lupulon wraz z pochodnymi. Wśród frakcji flawonoidowej występują głównie: ksantohumnol i pochodne kwercetyny i kemferolu.
Chmiel – według literatury szyszki chmielu posiadają właściwości, które były wykorzystywane do łagodzenia poniższych dolegliwości:
- działa uspokajająco i nasennie,
- oczyszczająco,
- moczopędnie,
- pobudza łaknienie, zwiększa wydzielanie soków trawiennych,
- pomaga przy nadmiernej fermentacji jelitowej, wzdęciach i odbijaniu,
- koi układ nerwowy,
- obniża ciśnienie krwi,
- działa silnie bakteriobójczo,
- reguluje popęd płciowy.
Jak przygotować herbatę chmielową i odwar?
Herbata chmielowa – problem ze snem. Łyżkę szyszek chmielowych zalewamy szklaną zimnej wody, którą następnie wolno podgrzewamy do wrzenia i gotujemy na małym ogniu 3 minuty. Odstawiamy na 15 minut, przecedzamy, dosładzamy łyżeczką miodu lipowego lub akacjowego i pijemy ciepłą herbatkę przed snem.
Odwar z szyszek chmielowych: (2-3 garści suszu na 2-3 1 wody, gotować pod przykryciem 5-7 minut) dolewany do kąpieli przynosi ulgę reumatykom.
