+48 501 357 547
Extra Options
Babka jajowata występuje na terenach dobrze nawodnionych i nasłonecznionych. W naturalnym środowisku znaleźć ją można w Hiszpanii i na Wyspach Kanaryjskich. Uprawiana jest w Indiach, USA i Brazylii. Jej liście mają charakterystyczny lancetowaty kształt i posiadają delikatne owłosienie. Z rozety wyrastają kwiatostany w kształcie kłosa. Kwiaty babki jajowatej są drobne i mają kolor jasno zielonożółty. Owocem tej rośliny jest torebka zawierająca małe jasnobrunatne nasiona, których łupina jest bogata w związki śluzowe o zastosowaniu leczniczym.
Babka jajowata spożywana jest w postaci nasion lub łupin razem z posiłkami lub napojami. Dodana do posiłków w postaci łusek lub nasion zagęszcza je. Aby w pełni skorzystać z dobroczynnego działania rośliny, warto przyjmować ją w trakcie codziennych posiłków. Podczas leczenia z wykorzystaniem babki jajowatej bardzo ważne jest przyjmowanie dużej ilości płynów.
Podagrycznik pospolity jest pospolitą rośliną, którą można spotkać prawie w całej Europie i Azji (Kaukaz, Syberia oraz Azja Mniejsza), a także w Ameryce Północnej. To jedyny przedstawiciel rodzaju występujący na obszarze Polski. Rośnie w cienistych, wilgotnych lasach, w niższych partiach gór, a także w zaroślach, na rowach i wysypiskach śmieci, od najdawniejszych czasów jest również znany ogrodnikom jako trudny do wyplenienia chwast. Nazwy ludowe dla tego gatunku to, m.in. śnitka, kurza stopka, gier, barszcnica.
Roślina zawiera flawonoidy, związki kumarynowe, kwasy chlorogenowy i kawowy, witaminę C, poza tym składniki mineralne (żelazo, miedź, mangan, tytan, bor, wapń i potas).
Ziele szałwii to mocno rozgałęziona roślina, dorastająca do 60 cm wysokości, posiadająca całkiem silny zapach przypominający aromat kamfory. Szałwia przeważnie uprawia się w ogródkach, w miejscach słonecznych, na bogatej w wapń glebie. Ma fiołkowe kwiecie oraz szarozielone, jajowate i kosmate liście.
Surowcem zielarskim szałwii są liście, w których znajdziemy olejki lotne (posiadające cyneol, pimen, tujon i kamforę) jak również garbniki, pikrosalwinę, trójterpeny, witaminę B1 i kwas nikotynowy.
Nagietek lekarski (łac. Calendula officinalis) jest jednoroczną często sadzoną rośliną ozdobną. Jest to również jedna z bardziej znanych roślin zielarskich.
Nagietek lekarski ma podniesione, rozgałęzione łodygi o długości 20–50 cm oraz lancetowate liście. Na końcach łodyg znajdują się kwiatostany w formie koszyczków o średnicy 2-5 cm w kolorze żółtym albo pomarańczowym. Nagietek lekarski zakwita w okresie od czerwca do września.
Nagietek zdobi ogrody, można go dosypywać do warzywnych oraz owocowych sałatek, jest używany jako barwnik nadający tkaninom intensywny żółty kolor. Nagietek, dzięki niezwykle bogatemu składowi, jest również jedną z bardziej uniwersalnych roślin leczniczych i kosmetycznych. Zawiera saponiny i alkohole triterpenowe oraz ich estry, sterole, karotenoidy, flawonoidy, kumaryny, olejek eteryczny. W płatkach kwiatu znajdują się również związki śluzowe, kwasy organiczne, gorycze, żywice, poliacetyleny i polisacharydy, witamina C oraz sole mineralne.
Lawenda lekarska jest znanym ziołem rosnącym w Europie Południowej. Jej uprawy można znaleźć w wielu krajach z całego świata włączając w to południowe i zachodnie Stany Zjednoczone. Lawenda lekarska lubi sucha oraz nasłonecznione miejsca.
Ta mała krzewinka z drzewiastymi łodygami dorasta do wysokości 60 cm, i posiada mnóstwo gałązek. Liście lawendy lekarskiej są bardzo wąskie i mają długość od 2 do 5 cm, o kolorze szaro-zielonym, mniej lub więcej kosmate.
Lawenda lekarska kwitnie od czerwca do września. Kwiaty są małe koloru jasno niebieskiego, bardzo aromatyczne.
