Szafran stosowany jest w kuchni i naturalnej medycynie od starożytności. Wykorzystywano go wtedy nie tylko jako ulepszacz smaku, ale również jako środek barwiący tkaniny, lek na wiele chorób oraz afrodyzjak. Szafran pozyskuje się z wysuszonych słupków krokusa. Jest to charakterystyczny, jasnofioletowy kwiat, a w jego środku znajduje się słupek z trzema znamionami. To właśnie z niego wytwarza się cieniutkie nitki szafranu o jasnoczerwonej barwie.
Dzięki zawartości mnóstwa witamin i minerałów takich jak chociażby: witamina C, A, kwas foliowy, miedź, potas, selen, cynk, przyprawa ma naprawdę wszechstronne działanie.
Szafran – według literatury szafran irański posiada właściwości, które były wykorzystywane do łagodzenia poniższych dolegliwości:
Szafran najczęściej używany jest jako przyprawa. Jego miodowo- korzenne nuty sprawiają, że dobrze komponuje się z daniami rybnymi- szczególnie zupami. Pasuje również do owoców morza, mięs i warzyw. Wykorzystywany jest często do dań kuchni orientalnej takich jak indyjski pilaw.
Informacje zaczerpnięte z ogólnodostępnej literatury zielarskiej.
Waga | 1 gram |
---|---|
Numer partii | SD- |
Kraj pochodzenia | Iran |