Świetlik to roślina roczna, występuje w całym kraju w stanie naturalnym. Rośnie na wilgotnych łąkach i torfowiskach oraz na brzegach lasów. Kwitnie od maja do października. Żyje półpasożytniczo na korzeniach innych roślin łąkowych. Kwiaty na tle zieleni, przypominają świeczki. Świetlik występuje w całej Europie.
Ziele świetlika zawiera glikozyd – aukubinę, garbniki, kwasy fenolowe, olejek eteryczny, pochodne kumaryny, sole mineralne, szczególnie związki miedzi i manganu.
Świetlik – według literatury ziele świetlika posiada właściwości, które były wykorzystywane do łagodzenia poniższych dolegliwości:
- zapalenie spojówek,
- łzawienie spowodowane silną alergią,
- długi czas spędzony przy sztucznym oświetleniu, komputerem, długim czytaniu itd. oraz uczuciu suchego oka,
- zmęczone i opuchnięte oczy,
- podrażnienia i stany zapalne gałki ocznej,
- jęczmień,
- nadwrażliwość na promienie słoneczne oraz negatywne czynniki takie jak duże zadymienie, zanieczyszczenia powietrza,
- ziele świetlika ułatwia przyswajanie witaminy A, która pozytywnie wpływa na ostre widzenie,
- problemy z trawieniem – zwiększa wydzielanie soku żołądkowego oraz wspomaga walkę z nadkwaśnością żołądkową,
- problemy w wydzielaniu żółci,
- wykazuje działanie ściągające i przeciwzapalne,
- wspomagająco przy kaszlu oraz chrypie,
- łagodzi katar (można stosować wewnętrznie lub zewnętrznie w formie okładów),
- jako płukanka do gardła, przy anginie, zapaleniu migdałków.
SPOSÓB PRZYGOTOWANIA:
Wywar – zalać ziele świetlika (1 łyżkę) 1 szklanką letniej wody. Całość należy gotować na niewielkim ogniu, nie dopuszczając do wrzenia około 5 minut, a następnie odcedzić i odwar gotowy. Jeśli użyjemy go do przemywania oczu, warto posłużyć się w tym celu jałowymi gazikami.
Informacje zaczerpnięte z Internetu i ogólnodostępnej literatury.
