Jesion wyniosły jest pospolitym drzewem leśnym i ozdobnym. Rośnie prawie w całej Europie i w Azji Mniejszej, a u nas zarówno na nizinach, jak i w dolnych partiach gór, w lasach liściastych i mieszanych na żyznych, wilgotnych glebach. Jest jednym z największych drzew, które w sprzyjających warunkach dorasta do 40 metrów wysokości i osiąga około metra średnicy pnia. Kora młodych drzew jest gładka, początkowo zielonoszara, później spękana, ciemnobrunatna, prawie czarna. Liście Jesionu są bardzo dobrym źródłem kumaryn, występującym w stanie wolnym i w formie glikozydowej. Są w nich również flawonoidy, triterpeny, sterole, irydoidy, alkohol cukrowy – mannitol oraz glikozydy – syryngina, fenolokwasy i wiele związków mineralnych.
Jesion – według literatury liść jesionu posiada właściwości, które były wykorzystywane do łagodzenia poniższych dolegliwości:
- wykorzystywany przy chorobach reumatycznych oraz artretycznych,
- mają działanie moczopędne i łagodnie przeczyszczające,
- wykorzystywane przy kamicy nerek oraz dny moczanowej,
- ze względu na swoje właściwości oczyszczające, jesion jest polecany osobom odchudzającym się oraz dbającym o swoje zdrowie fizyczne,
- stosowane pomocniczo w infekcjach, ponieważ wykazują działanie przeciwzapalne,
- pobudzają wątrobę do pracy i regulują poziom cholesterolu,
- przeciwgorączkowo oraz powodują zwiększone wydzielanie potu,
- posiadają również właściwości przeciwbólowe – pomagają uśmierzać stawowe oraz mięśniowe bóle reumatyczne,
- mogą być wykorzystywane również w sposób zewnętrzny, poleca się je przede wszystkim do zmniejszania opuchlizny wokół oczu oraz do nawilżania skóry.
SPOSÓB PRZYGOTOWANIA: Napar do stosowania wewnętrznego 50 gram suchych liści gotować w 1 litrze wody. Można pić do woli. Okłady – liście gotować przez 15 minut, a następnie stosować kompres na miejsca bolące.
Informacje zaczerpnięte z Internetu i ogólnodostępnej literatury.
