Poziewnik gatunek rośliny należący do rodziny jasnotowatych. Poziewnik występuje w Europie i północnej części Azji. W Polsce jest bardzo pospolity na terenie całego kraju. Łodyga do 1 m wysokości, gałęzista, w górze często ogruczolona, na przekroju czworokątna, pod węzłami zgrubiała. Cała okryta jest kłującymi szczecinkami. Ziele zawiera do 6% garbników, flawonoidy (m.in. pochodne skutelareiny), irydoidy (m.in. galirydozyd), alkaloid stachydryna, saponiny, gorycze, kwasy organiczne jak salicylowy i kawowy, sole mineralne, zawierające ok. 0,25% krzemionki rozpuszczalnej w wodzie.
Poziewnik – według literatury ziele poziewnika posiada właściwości, które były wykorzystywane do łagodzenia poniższych dolegliwości:
- polecany przy gruźlicy, zapaleniu płuc i oskrzeli,
- przy uporczywym i długotrwałym kaszlu, przy obrzęku śledziony,
- przyśpiesza gojenie tkanki płucnej i zmniejszały wysięk płucny,
- działanie przeciwzapalne zależy od krzemionki, irydoidów, flawonoidów i terpenoidów,
- działają rozkurczowo,
- przeciwbólowo,
- antyseptycznie,
- antybakteryjnie i przeciwzapalnie,
- saponiny rozluźniają zalegający i gęsty śluz w drogach oddechowych oraz wydzielinę ropną, ułatwiają oczyszczenie błon śluzowych układu oddechowego,
- hamuje rozwój grzybów i bakterii w przewodzie pokarmowym oraz w gardle,
- wzmaga bliznowacenie zmian gruźliczych.
Jak przygotować napar z ziela poziewnika?
Napar z poziewnika suszonego jedną łyżeczkę rozdrobnionego suszu zalewamy jedną szklanką wrzącej wody i zaparzamy pod przykryciem przez około 20 minut. Po upływie tego czasu mieszankę przecedzamy i pijemy 2-3 razy dziennie po pół szklanki.
Informacje zaczerpnięte z Internetu i ogólnodostępnej literatury.
