Topola – drzewo o wysokości 15-30 metrów. Korona luźna, rozpostarta, kora ciemnobrunatna, liście szeroki. Owocem jest torebka pękająca dwiema klapami. Topola występuje nad brzegami wód, w lasach liściastych, często bywa sadzona.
Pączki topoli zbiera się wczesną wiosną – gdy zaczynają pęcznieć – po ścięciu gałęzi, i suszy.
Pączki zawierają związki salicylowe (salicyna, popelina, salicylopopulina), flawonoidy, olejek lotny, garbniki, woski i żywice.
Topola – według literatury pączki topoli posiadają właściwości, które były wykorzystywane do łagodzenia poniższych dolegliwości:
- napotne,
- przeciwzapalne,
- przeciwgorączkowe,
- przeciwreumatyczne,
- wykrztuśne,
- uspokajające,
- żółciopędne,
- moczopędne,
- przeciwobrzękowe,
- poprawiające samopoczucie,
- wzmacniające i lekko nasenne (zwłaszcza w stosunku do dzieci i osób w podeszłym wieku),
- działa przeciwbólowo.
SPOSÓB PRZYGOTOWANIA:
Odwar – 3 łyżki pączków lub gałązek, albo liści zalać 2 szkl. wody; gotować 15 minut; przecedzić. Uzupełnić brakującą ilość wody. Dawkować jak napar. Można podawać niemowlętom. W razie bólu – 200 ml odwaru 2-3 razy dz. Tyle też podawać w wysokiej gorączce.
Nalewka topolowa – 1 szkl. pączków, gałązek lub liści zalać 400 ml wódki; wytrawiać 14 dni; przefiltrować. Zażywać 3-4 razy dz. po 2 łyżeczki; max. – 15 ml. Stosować do przemywania schorzeń skórnych na tle łojotoku.
Informacje zaczerpnięte z Internetu i ogólnodostępnej literatury.
