Lukrecja to bylina corocznie wydająca pojedyncze łodygi z karpy wieloletniej przypominającą krzew. W Polsce raczej dziko nie rośnie lecz można ja uprawiać, dziko rosnącą lukrecje znajdziemy na stepach południowo-wschodniej Rosji Hiszpanii i Sycylii. Właściwości lecznicze wykazuje jej korzeń, zawierający cukier gronowy, mannit, asparaginę, oraz glukozyd- glicyrchizynę dzięki której daje słodki smak.
Lukrecja – według literatury korzeń lukrecji posiada właściwości, które były wykorzystywane do łagodzenia poniższych dolegliwości:
- łagodzi objawy chronicznego zmęczenia,
- przeciwzapalnie,
- przeciwwrzodowo,
- zatrzymuje jony Na, powoduje utratę jonów K ,
- podnosi ciśnienie krwi,
- pomaga w trawieniu,
- pomaga przy wypryskach i żółtaczce,
- zwiększa odporność,
- łagodzi choroby układu oddechowego,
- pomocna w zaburzeniach miesiączkowych i menopauzy,
- stosowana także w schorzeniach wątroby, żołądka, nerek i pęcherza moczowego.
Informacje zaczerpnięte z Internetu i ogólnodostępnej literatury.
