Ziele angielskie to niedojrzałe, wysuszone owoce drzewa pimentowego (Pimenta dioica), należącego do rodziny roślin mirtowatych. Drzewa pimentowe, inaczej drzewa korzennika lekarskiego, pochodzą z Ameryki Środkowej i Jamajki. Uprawiane są w Indiach, na Madagaskarze, w Tajlandii, Wietnamie oraz Ameryce Południowej i Środkowej. Po odkryciu Ameryki przez Krzysztofa Kolumba owoce korzennika lekarskiego znalazły się na stołach europejskich jako przyprawa kuchenna. Szczególnie popularne stały się na Wyspach Brytyjskich, stąd ich polska nazwa „ziele angielskie”.
Owoce i liście zawierają olejek eteryczny z dużą ilością eugenolu. Ponadto zawierają: garbniki, żywicę, cukier, olej, kwas jabłkowy i kwas gallusowy.
Ziele angielskie – według literatury ziele angielskie posiada właściwości, które były wykorzystywane do łagodzenia poniższych dolegliwości:
- stosuje się w zaburzeniach trawienia,
- działa w obrębie przewodu pokarmowego rozkurczowo,
- odkażająco,
- przy niestrawności,
- działanie przeciwwymiotne,
- przeciwdziała zaparciom,
- hamuje procesy fermentacyjne w jelitach,
- łagodzi bóle menstruacyjne,
- napary z roztartych owoców pomagają zwalczyć objawy przeziębienia i grypy,
- szczególnie dobroczynne działanie wywiera na uporczywy kaszel, jednocześnie odkażają jamę ustną i gardło,
- zaleca się także przemywanie skóry takim naparem przy trądziku, wypryskach i nadmiernej potliwości,
- olejek wcierany w skórę leczy reumatyzm, zapobiega namnażaniu się bakterii i grzybów, działa również przeciwbólowo.
SPOSÓB PRZYGOTOWANIA:
Napar: 1 łyżeczkę rozdrobnionego owocu ziela zalać 1 szklanką wrzątku. Po 15 minutach przecedzić.
Pić małymi porcjami kilka razy dziennie lub przemywać skórę w miejscach chorobowo zmienionych.
Informacje zaczerpnięte z Internetu i ogólnodostępnej literatury.
