Dzika róża to pospolity gatunek krzewów z rodziny różowatych. Rośnie dziko na półkuli północnej w strefie umiarkowanej i ciepłej. Rozprzestrzeniła się również w Australii i Nowej Zelandii. W Polsce różę stosowano już od czasów średniowiecza. W postaci naparów używano jej w czasie przeziębień i w chorobach z wysoką gorączką, a także w dolegliwościach wątroby i w czasie biegunek. Przypisywano jej także właściwości chłodzące i osuszające, więc okłady z dzikiej róży stosowano na trudno gojące, ropne rany, na owrzodzenia, oparzenia. Surowcem zielarskim jest dojrzały owoc zebrany w odpowiednim terminie i wysuszony w niezbyt wysokiej temperaturze. Owoce róży zawierają duże ilości witaminy C, ale też witaminy B2, K, PP, E. Oprócz witamin zawierają: garbniki, karotenoidy, kwasy organiczne, olejki eteryczne, pektyny i cukry.
SPOSÓB PRZYGOTOWANIA: Napar – 2 łyżeczki owoców zalać 250 ml wrzącej wody i parzyć 10 minut. Można posłodzić miodem lub sokiem malinowym.
Informacje zaczerpnięte z Internetu i ogólnodostępnej literatury.