501 357 547
Dzika róża to pospolity gatunek krzewów z rodziny różowatych. Rośnie dziko na półkuli północnej w strefie umiarkowanej i ciepłej. Rozprzestrzeniła się również w Australii i Nowej Zelandii. W Polsce różę stosowano już od czasów średniowiecza. W postaci naparów używano jej w czasie przeziębień i w chorobach z wysoką gorączką, a także w dolegliwościach wątroby i w czasie biegunek. Przypisywano jej także właściwości chłodzące i osuszające, więc okłady z dzikiej róży stosowano na trudno gojące, ropne rany, na owrzodzenia, oparzenia. Surowcem zielarskim jest dojrzały owoc zebrany w odpowiednim terminie i wysuszony w niezbyt wysokiej temperaturze. Owoce róży zawierają duże ilości witaminy C, ale też witaminy B2, K, PP, E. Oprócz witamin zawierają: garbniki, karotenoidy, kwasy organiczne, olejki eteryczne, pektyny i cukry.
SPOSÓB PRZYGOTOWANIA: Napar – 2 łyżeczki owoców zalać 250 ml wrzącej wody i parzyć 10 minut. Można posłodzić miodem lub sokiem malinowym.
Informacje zaczerpnięte z Internetu i ogólnodostępnej literatury.
Jałowiec to krzew dorastający do 10 metrów wysokości. Dobrze rośnie na terenach jałowych (stąd jego nazwa) i zakwaszonych, jak również na pastwiskach oraz nieużytkach. Jałowiec posiada charakterystyczne owoce w kolorze granatowym, które po zawiązaniu się są barwy zielonej, a dojrzewają dopiero w następnym roku.
Surowcem leczniczym są owoce. W ich składzie znajdziemy: olejki lotne (pinen, sabinen, terpineol), cukry (glukoza oraz fruktoza), garbniki, związki żywicowe, kwasy organiczne oraz flawonoidy. Mają działanie moczopędne, żółciopędne oraz polecane są w zaburzeniach trawienia. Olejek jałowcowy stosuje się również zewnętrznie jako środek o właściwościach odkażających i drażniących.
Bez czarny (Sambucus nigra) to jedna z pierwszych roślin leczniczych docenionych przez człowieka. Rośnie w miejscach wilgotnych, na brzegach lasów, nad rzekami. Czarny bez to jedna z najstarszych roślin leczniczych znanych w Europie. Odgrywał niezwykłą rolę w medycynie ludowej: w celach terapeutycznych stosowano wszystkie jego części, od kwiatów po korzenie.
Owoce bzu czarnego są surowcem antocyjanowym, a co się z tym wiąże, wykazują właściwości antyoksydacyjne, czyli zdolność do wiązania wolnych rodników.
Obecność pektyn ułatwia przygotowanie powidełek o odpowiedniej konsystencji, bogatych w witaminy (A, C i z grupy B) oraz w związki mineralne. Powidełka o niepowtarzalnym smaku pomocne są przy wrzodach i zaparciach. Owoce możemy także wykorzystać do zrobienia soku lub po prostu ususzyć i stosować, gdy potrzebujemy oczyścić organizm z egzogennych toksyn oraz szkodliwych produktów przemiany materii, w niestrawnościach, zaparciach oraz w przeziębieniu i różnych bólach.
Cytryniec chiński (Schisandra chinensis) naturalnie występuje w północno-wschodnich Chinach i części Rosji. Od setek lat znana jest w tradycyjnej medycynie chińskiej, ze względy na swoje wyjątkowe działanie lecznicze. Przez wielu zielarzy Cytryniec chiński uważany jest za jedną z najbardziej ochronnych roślin leczniczych, które mają wpływ zarówno na ciało, jak i na umysł. Posiada wiele właściwości leczniczych oraz jest wartościowa pod względem kulinarnym. Zawiera witaminę E, substancję wzmacniającą oraz żelazo, miedź, mangan, nikiel, molibden, tytan i cynk, jak również spore ilości magnezu, potasu i fosforu.
Owoce rokitnika zajmują drugą pozycję na liście owoców, które posiadają najwięcej witaminy C. Pod względem jej zawartości rokitnik ustępuje tylko owocom dzikiej róży. Jednak zawartość kwasu askorbinowego w owocach rokitnika jest różna i zależy od miejsca występowania rośliny.
