+48 501 357 547
Extra Options
Owies prawdziwy to roślina jednoroczna z grupy traw. Zioło to dorasta do wysokości do 80 cm. Jego historia jest najkrótsza ze wszystkich szeroko uprawianych zbóż. Jego pierwsze uprawy datuje się na około 1000 lat przed naszą erą. Owies pochodzi z rodziny chwastów, zauważonych tylko dlatego, że rosły często na polach wśród innych zbóż. W medycynie oraz kosmetyce wykorzystuje się: ziele, słomę oraz otręby – ponieważ one także zawierają wiele wartościowych składników (m.in. flawonoidy, saponiny sterydowe, amid kwasu nikotynowego, rozpuszczalną w wodzie krzemionkę, aminokwasy, lipoproteidy,peptydy).
Jęczmień jest zbożem i należy do rodziny wiechlinowatych. Istnieje około 25 gatunków tej rośliny. Młode źdźbła znacznie różnią się składem od tych, które znamy, gdyż zbiera się je w początkowej fazie wzrostu. Zielona “trawa” zawierają największą ilość składników odżywczych. Młody, zielony jęczmień to bogactwo witamin oraz składników mineralnych, takich jak witaminy z grupy B (B1, B2, B3, B6), wit. C, E i K, a także magnez, potas, żelazo, miedź, chrom, mangan, fosfor, cynk, krzem, sód oraz wapń. W jego składzie są też łatwo przyswajalne węglowodany, białko oraz duża ilość błonnika. To idealne źródło przeciwutleniaczy i aminokwasów.
Liść brzozy – rodzaj drzew i krzewów należący do rodziny brzozowatych. Rośnie dziko w strefie umiarkowanej w Europie, Azji i Ameryce Północnej. W Polsce najczęściej występuje brzoza brodawkowata.
Wysuszony liść brzozy zawiera 1,5-2,3% związków flawonoidowych, a pośród nich hiperozyd, mirycetynę oraz luteoline, do 9% garbników katechinowych, do 3,2% saponin , związki trojterpenowe (np. folientriol oraz folientetraol), ślady olejku eterycznego, kwasy organiczne, pośród nich kwas askorbowy, żywice oraz sole mineralne.
Dziurawiec zwyczajny to dość popularna roślina, która rośnie na suchych łąkach, ugorach, przy skrajach lasów. Inne ludowe jej nazwy to świętojańskie zioło, lub ruta. Dziurawiec znany był już w starożytności a w średniowieczu przypisywano mu lecznicze właściwości magiczne. Do dzisiaj w lecznictwie ludowym uważany jest za lek uniwersalny. Współczesne ziołolecznictwo potwierdziło wielostronne działanie dziurawca używanego w postaci naparów, wyciągów, mieszanek i preparatów ziołowych.
Dziurawiec swe lecznicze właściwości zawdzięcza zawartym w tej roślinie substancjom:
Hiperycyna (czerwony barwnik), flawonoidy, działający moczopędnie hiperozyt oraz rutyna i kwercetyna, uszczelniające naczynia włosowate, działające przeciwbiegunkowo i bakteriostatycznie garbniki. W nasionach zawarta jest hyperforyna, która posiada właściwości antybiotyczne Ziele dziurawca zawiera również, olejki eteryczne, żywice, kwasy organiczne, pektyny, cholinę, sole mineralne, cukry, witaminy A i C.
