Lipa, nazywana przez pszczelarzy królową pożytków miododajnych, kwitnie na przełomie czerwca i lipca, dostarczając wtedy cennego pożytku pszczołom, dzięki czemu miód jest tak czysty i posiada najprzyjemniejszy aromat. Pozyskiwany miód uważany jest za jeden z najlepszych odmianowych miodów nektarowych. Miód lipowy w stanie płynnym ma barwę od zielonkawo-żółtej do jasno-bursztynowej – pozyskiwany później ma barwę brązową. Po skrystalizowaniu zmienia zabarwienie na biało-żółte do złocistożółtego. Pod względem konsystencji i barwy miód lipowy w stanie płynnym przypomina olej rycynowy. W wyniku krystalizacji przyjmuje postać drobnoziarnistą, niekiedy krupowatą.
W skład miodu lipowego wchodzą związki występujące w kwiatach lipy: olejek eteryczny, flawonoidy, glikozyd, garbniki, związki goryczowe, saponiny.
DZIAŁANIE WSPOMAGAJĄCE:
SPOSÓB PRZYGOTOWANIA:
Miód można spożywać łyżeczką, rozpuszczony w płynach, w deserach, ciastach, sosach i innych potrawach. W regularnym stosowaniu zaleca się przygotować wieczorem wodę z miodem: 1-2 łyżki miodu rozpuścić w szklance letniej wody, pozostawić na noc, rano wypić na czczo (bezpośrednio przed spożyciem można dodać nieco soku z cytryny). Taki napój posiada silne właściwości bakteriobójcze oraz uodparniające.
Informacje zaczerpnięte z Internetu i ogólnodostępnej literatury.