Kasztanowiec jest to okazałe i bardzo dekoracyjne drzewo, dochodzące do wysokości 25 m. Ma krótki i gruby pień, rozwidlający się na kilka grubych konarów. Kora szarobrązowa, tafelkowato spękana. Korona wielka, gęsto ulistniona. Osiąga wiek do 200 lat. Kasztanowiec jest drzewem bardzo popularnym, sadzonym, nierzadko dziczejącym. Ma duże wymagania glebowe, ale niewielkie cieplne i świetlne. Kasztanowiec ma kwiaty grzbieciste, o średnicy około 2cm, białe z żółtoczerwonymi plamami, zebrane w duże, stożkowato wzniesione kwiatostany, długości 20-30cm. Kwitną po rozwoju liści w maju i czerwcu. Leczniczym surowcem kasztanowca są kasztany, a także okazałe kwiaty stojące na drzewie, oraz kora. Surowiec zawiera wiele aktywnych substancji, m.in. kumaryny, flawonoidy, garbniki, saponiny.
Kasztan – według literatury kora kasztanowca posiada właściwości, które były wykorzystywane do łagodzenia poniższych dolegliwości:
- stosowany przy niewydolnościach krążenia,
- żylakami,
- oparzeniami,
- stanami zapalnymi żołądka i jelit,
- artretyzmem,
- działa przeciwzapalnie, ściągająco i wzmacniająco na układ krwionośny,
- z powodzeniem stosuje się ten surowiec wewnętrznie przy pękających żylakach, guzach krwawniczych odbytnicy, przy sklerozie i reumatyzmie,
- stosowany wykrztuśnie w zastarzałych bronchitach i zaflegmieniu płuc u nałogowych palaczy,
- ponadto przy odmrożeniach i chorobie poamputacyjnej.
SPOSÓB PRZYGOTOWANIA: Wywar – pół łyżeczki drobno pokrojonej suszonej kory zalać filiżanką zimnej wody, krótko zagotować i odcedzić. Tak spożywany wywar pomoże w zaburzeniach krążenia krwi oraz ułatwi wydalanie nagromadzonej w organizmie wody. W przypadku rozwolnienia zaleca się picie po jednej filiżance tak przygotowanej herbatki od dwóch do trzech razy dziennie. Wywar może być również dodatkiem do kąpieli – garść kory zalać litrem zimnej wody, krótko zagotować i pozostawić na dziesięć minut. Taka kąpiel działa leczniczo na osoby cierpiące na hemoroidy.
Informacje zaczerpnięte z Internetu i ogólnodostępnej literatury.
