Kalina koralowa jest krzewem wyrastającym do około 3 m wysokości. Kora jej młodych pędów jest zielona, pędów starszych – brunatna, a nawet czerwonobrunatna. Rośnie w Ameryce Północnej, na Syberii i w Europie. W Polsce w stanie naturalnym występuje w lasach i zaroślach nad brzegami wód. Zastosowanie w medycynie naturalnej znalazły przede wszystkim owoce i kora kaliny. Kora kaliny zawiera m.in. garbniki, trójterpeny, fitosterole, sole mineralne i olejki eteryczne.
Kalina koralowa – według literatury kora kalina koralowej posiada właściwości, które były wykorzystywane do łagodzenia poniższych dolegliwości:
- w lecznictwie ludowym kora kaliny była od dawna uznawana za środek szczególnie skuteczny przy bolesnym miesiączkowaniu oraz przy wszelkich krwawieniach z narządów rodnych,
- związki zawarte w korze wykazują działanie rozkurczowe,
- przeciwkrwotoczne,
- ściągające,
- uspokajające,
- przeciwbólowe,
- przeciwporonne,
- odwary z kory są stosowane przy skurczach i atonii macicy,
- bolesnym miesiączkowaniu oraz w zagrożeniach poronieniem,
- działają również przeciwzapalnie,
- są skuteczne przy hemoroidach,
- napary z owoców kaliny wzmacniają skurcze mięśnia sercowego,
- działają moczopędnie oraz uspokajająco przy nerwicach,
- pomocna również w chorobach przeziębieniowych, biegunkach, owrzodzeniu żołądka i dwunastnicy i w nadciśnieniu tętniczym krwi,
- zalecana jest także jako źródło witamin.
SPOSÓB PRZYGOTOWANIA: Odwar: 2 łyżki rozdrobnionej kory zalać 1 szklanką wody; gotować 5 minut; odstawić na 30-40 minut, przecedzić. Wypić w ciągu dnia w 3 dawkach. Odwar można stosować do płytkich lewatyw (50-100 ml) przy hemoroidach oraz okładów i przemywania skóry przy stanach zapalnych. Nalewka: 100 g rozdrobnionej kory, 0,5 l wódki i 0,5 l wody. Korę należy zalać wódką i wodą. Następnie całość szczelnie zamknąć w pojemniku i przez 2 tygodnie codziennie wstrząsać. Nalewka jest gotowa do spożycia po przecedzeniu. Należy ją przechowywać w lodówce.
Informacje zaczerpnięte z Internetu i ogólnodostępnej literatury.
