Przytulia właściwa zwana też kamiołem, miodownikiem, mleczym zielem, przytulią żółtą, przytuliją, przytulką, rojnikiem, tyrliczem, zaprzałkiem to gatunek należący do rodziny marzanowatych. Jest wieloletnią byliną osiągającą od 10 do 70 cm wysokości. Posiada kłącze z licznymi rozłogami, cienką, krótką, omszoną łodygę oraz liście – wąskie, ciemnozielone z wierzchu, od spodu bledsze i owłosione. Zakwita drobnymi żółtymi kwiatami zebranymi w kwiatostany, które przy słonecznej pogodzie pachną miodem. Kwitnie od maja do września.
Przytulia właściwa zawiera asperulozyd, kwasy organiczne (cytrynowy, galusowy i askorbinowy), saponiny, alkaloidy, dużo krzemionki, olejek eteryczny, sole mineralne (jod, potas), kumaryny, gorycze, pochodne antracenu, flawonoidy, karotenoidy, glikozydy.
Przytulia właściwa – według literatury ziele przytulii właściwej posiada właściwości, które były wykorzystywane do łagodzenia poniższych dolegliwości:
- piasek w moczu i kamienie nerkowe, zwiększa ilość wydalanego moczu,
- pomaga usunąć nadmiar wody z organizmu,
- epilepsja i inne zaburzenia nerwicowe,
- zatrzymuje krwawienie z nosa i krwawienie wewnętrzne,
- choroby skórne, owrzodzenia, oparzenia,
- zmiękcza i wygładza skórę,
- nieżyt żołądka i jelit,
- poprawiają trawienie białek,
- stan zapalny gardła,
- biegunka,
- niedoczynność enzymatyczna trzustki,
- wzmacnia ściany naczyń krwionośnych.
SPOSÓB PRZYGOTOWANIA:
Napar – Jedną łyżkę suszu zalać szklanką wrzącej wody i zaparzać przez 15 minut. Następnie przecedzić i spożywać. Napar z tej rośliny jest bezpieczny dla zdrowia, dlatego można go stosować kilka razy dziennie.
Wywar – Jedną łyżkę suszu zalać szklanką wody i gotować przez 10 minut. Następnie przestudzić, przecedzić i używać zewnętrznie do przemywania ran. Można także płukać gardło lub spożywać wewnętrznie w przypadku biegunki.
Informacje zaczerpnięte z Internetu i ogólnodostępnej literatury.
