Przetacznik leśny to roślina pochodząca z rodziny trędownikowatych. Występuję ona praktycznie na terenie całej Europy. Rośnie dziko w Afryce, Azji (zwłaszcza na Kaukazie). W Polsce można ją zobaczyć na całym obszarze na polach, łąkach, przydrożach, wrzosowiskach, pastwiskach, zrębach czy lasach. Bylina ta lubi kwaśne, piaszczyste, gliniaste, wilgotne gleby. Częściej występuje na niżu, niż na górskich terenach. Barwa liści jest zielona i połyskująca. Kwiaty byliny są grzbieciste o koronie bladoniebieskiej lub fioletowej z ciemnymi żyłkami. Zebrane są w proste ale i gęste kwiatostany groniaste. W jednym gronie występuje od 15 do 26 kwiatów na krótkich szypułkach. Owocem jest torebka, która swoim kształtem przypomina trójkątne serce. Głównym surowcem jest ziele przetacznika leśnego które zawiera glikozydy irydoidowe, głównie aukubinę, ponadto mannitol, β-sytosterol, fenolokwasy, garbniki, flawonoidy, saponiny, gorycze i sole mineralne.
Przetacznik – według literatury ziele przetacznika posiada właściwości, które były wykorzystywane do łagodzenia poniższych dolegliwości:
- korzystne działanie jako środek wykrztuśny w suchym kaszlu i chrypce, najczęściej w połączeniu z podobnie działającymi surowcami,
- pozytywne oddziaływanie w przypadku przewlekłych, ale niezbyt nasilonych zaburzeniach trawiennych, wyrażających się brakiem apetytu, bólem brzucha, wzdęciem, nieregularnymi wypróżnieniami oraz niedostatecznym przyswajaniem pokarmów,
- pomocniczo w schorzeniach wrzodowych żołądka,
- wspomagająco w przypadku niewydolności nerek,
- odtruwająco w dolegliwościach skórnych,
- stosowany zewnętrznie do obmywania trudno gojących się ran, owrzodzeń, swędzących wysypek i liszajów, również do okładów na oparzenia I i II stopnia,
- zewnętrznie używany do irygacji w upławach oraz do obmywań w świądzie sromu, płukania jamy ustnej i do kąpieli,
- zioło jest znane ze swoich właściwości wspomagających pamięć, koncentrację oraz układ nerwowy,
- może być także stosowany w stanach przemęczenia i bólach lub zawrotach głowy.
SPOSÓB PRZYGOTOWANIA: Odwar – stosowanie zalecane jako lek żołądkowy, poprawiający trawienie i przemianę materii. Należy 1 łyżkę ziela zalać 1 szklanką zimnej wody. Następnie ogrzać do wrzenia i gotować łagodnie pod przykryciem przez 3 min. Odstawić na 15 min i dokładnie przecedzić. Zaleca się zażywanie 2-3 razy dziennie po 1/2 szklanki przed stałymi posiłkami. Napar: Zalać szklanką wrzątku łyżkę ziela. Pozostawić pod przykryciem na około 10-15 minut. Pić 1-2 razy dziennie.
Informacje zaczerpnięte z Internetu i ogólnodostępnej literatury.
