501 357 547
Rumianek pospolity jest jedną z najbardziej popularnych roślin leczniczych. Surowiec zielarski stanowią koszyczki. Rumianek pospolity wywodzi się ze wschodniej części obszaru basenu Morza Śródziemnego; obecnie jest rozpowszechniony niemalże wszędzie. Rośnie również w Polsce
Małe, biało-żółte kwiaty rumianku posiadają substancje, które rzadko obecne są w świecie roślin. Rumianek posiada przede wszystkim bardzo dużą ilość olejku eterycznego zawierającego związki o wyjątkowych właściwościach leczniczych. W kwiatach znajdują się również flawonoidy, spiroeter, fenolokwasy, fitosterole, poliacetyleny, garbniki katechinowe, gorycze, związki kumarynowe i śluzowe, cholina, witamina C oraz wiele soli mineralnych. Właśnie dzięki tej różnorodności składników rumianek posiada opinię jednej z najbardziej cennych roślin leczniczych.
Ekstrakt z rumianku, czyli wyciąg z rumianku pospolitego. W skład ekstraktu wchodzą następujące związki czynne: olejek eteryczny, flawonoidy, pochodne kumarynowe, garbniki, inozytol, kwasy organiczne, cholina, sole mineralne, śluzy. W starożytnym Egipcie ceniono go za jego działanie przeciwgorączkowe i chłodzące.
Informacje zaczerpnięte z Internetu i ogólnodostępnej literatury.
Tarczyca bajkalska pochodzi z Azji Wschodniej i jest rośliną o wszechstronnym zastosowaniu w Tradycyjnej Medycynie Chińskiej. Jej korzeń wykorzystywano dawniej w leczeniu astmy, biegunki, przeziębienia, gorączki, infekcji układu moczowego, dny moczanowej, żółtaczki i bólów brzucha. Wspomagano się nim ponadto w przypadku bezsenności i drażliwości, wysokiego poziomu cholesterolu i alergii. Jest to jedno z najważniejszych chińskich ziół, którego historia stosowania sięga ponad 2000 lat. Tarczyca znana była również rdzennej ludności zamieszkującej Syberię i Mongolię. W ostatnich latach roślina ta zdobyła sławę w Europie i w USA jako „cudowny suplement” na wiele dolegliwości. Nie bez powodu, gdyż współczesne badania naukowe potwierdzają jej liczne właściwości prozdrowotne.
Nagietek lekarski (łac. Calendula officinalis) jest jednoroczną często sadzoną rośliną ozdobną. Jest to również jedna z bardziej znanych roślin zielarskich.
Nagietek lekarski ma podniesione, rozgałęzione łodygi o długości 20–50 cm oraz lancetowate liście. Na końcach łodyg znajdują się kwiatostany w formie koszyczków o średnicy 2-5 cm w kolorze żółtym albo pomarańczowym. Nagietek lekarski zakwita w okresie od czerwca do września.
Nagietek zdobi ogrody, można go dosypywać do warzywnych oraz owocowych sałatek, jest używany jako barwnik nadający tkaninom intensywny żółty kolor. Nagietek, dzięki niezwykle bogatemu składowi, jest również jedną z bardziej uniwersalnych roślin leczniczych i kosmetycznych. Zawiera saponiny i alkohole triterpenowe oraz ich estry, sterole, karotenoidy, flawonoidy, kumaryny, olejek eteryczny. W płatkach kwiatu znajdują się również związki śluzowe, kwasy organiczne, gorycze, żywice, poliacetyleny i polisacharydy, witamina C oraz sole mineralne.
Ekstrakt z owoców ostropestu wspomaga ochronę i regenerację wątroby. Ekstrakty z kwiatów kocanki i korzenia mniszka pozytywnie wpływają na funkcjonowanie wątroby. Ekstrakt z ziela solanki pagórkowej posiada właściwości antyoksydacyjne, wspierające ochronę komórek wątrobowych.
Ekstrakt z ziela lebiodki (oregano) pozytywnie wpływa na wydolność psychiczną oraz układ sercowo naczyniowy. Ekstrakt z ziela serdecznika przyczynia się do prawidłowej pracy układu nerwowego. Ekstrakty z liści mięty i melisy działają relaksacyjnie, wspomagają odprężenie organizmu.
