501 357 547
Maliny możemy spotkać w lasach i ogrodach. Rodzą owoce w drugim roku i jesienią usychają, ale roślina wydaje nowe pędy. Wśród malin uprawnych możemy wyróżnić mnóstwo odmian różniących się rozmiarem owoców, kolorem i smakiem, jednak najbardziej aromatyczne są te które rosną na dziko. Ich właśnie owoce posiadają o wiele więcej wartościowych dla zdrowia składników. W owocach malin znajdują się kwasy organiczne (m.in. cytrynowy, jabłkowy, salicylowy), pektyny, antocyjany, cukry, związki śluzowe, lotne związki zapachowe. Maliny suszone to również bogactwo witamin (m.in. C, E, B1, B2, B6) a także mnóstwo substancji mineralnych – głównie wapń, potas, magnez, żelazo). W liściach malin znajdują się garbniki, kwasy organiczne flawonoidy, związki żywicowe oraz sole mineralne (m.in. żelaza, miedzi, wapnia).
Żurawina jest niską krzewinką o małych, czerwonych owocach, przypominających jagody lub borówki. Zawiera dużo błonnika, witamin (B1, B2, B6, C, E, karoten), a także minerałów: sodu, potasu, fosforu, wapnia, magnezu, jodu i żelaza (wspomaga walkę z anemią) oraz flawonoidy (a konkretnie poliantocyjanidy), które pełnią funkcję silnych przeciwutleniaczy. Zalecana jest przy niedoborach tych witamin i minerałów. Kwas benzoesowy sprawia, że jest owocem długo zachowującym świeżość. Kwasy cytrynowy i jabłkowy nadają owocom kwaśny, cierpki smak, dlatego te świeże owoce w diecie pojawiają się bardzo rzadko.
Berberys to krzew wyrastający od 1,5-2,5 m. Roślina posiada liście drobne w okółkach, jajowate, brzegiem ostro piłkowane. Kwiaty żółte, pachnące, zebrane w grona, 4,5 cm długości. Owoce czerwone jak jagody jadalne, liczne, w kształcie wałeczka 8 mm długości, a 5 mm szerokości. Owoce berberysu zawierają cukry, garbniki, karotenoidy, kwasy organiczne i bardzo duża witaminy C. Są bardzo kwaśne i nazywane też polską cytryną.
Cytryniec chiński (Schisandra chinensis) naturalnie występuje w północno-wschodnich Chinach i części Rosji. Od setek lat znana jest w tradycyjnej medycynie chińskiej, ze względy na swoje wyjątkowe działanie lecznicze. Przez wielu zielarzy Cytryniec chiński uważany jest za jedną z najbardziej ochronnych roślin leczniczych, które mają wpływ zarówno na ciało, jak i na umysł. Posiada wiele właściwości leczniczych oraz jest wartościowa pod względem kulinarnym. Zawiera witaminę E, substancję wzmacniającą oraz żelazo, miedź, mangan, nikiel, molibden, tytan i cynk, jak również spore ilości magnezu, potasu i fosforu.
Migdałowiec pochodzi z terenów Bliskiego Wschodu, z których rozprzestrzenił się na obszary innych państw. Owoce migdałowca należą do rodziny pestkowców. Botanicznie spokrewnione są z brzoskwiniami, nektarynkami, morelami oraz śliwkami. Różnica jest taka, że w przypadku migdałów konsumowana są pestkę a nie zewnętrzna część owocu.
Migdały bogate są w wiele substancji odżywczych. W ich składzie znajdziemy nienasycone kwasy tłuszczowe, sporo magnezu, miedź, błonnik oraz tokoferole. Dzięki swojej kompozycji migdały pozytywnie wpływają na układ sercowo-naczyniowy, redukują poziom złego cholesterolu, zwalczają wolne rodniki oraz ograniczają przyrost tkanki tłuszczowej.
Co więcej, migdały charakteryzują się dużą zawartości argininy – aminokwasu, który wchodzi w skład karnityny (poprawiającej wydolność mięśni).
Migdały zawierają także składniki o właściwościach antyoksydacyjnych (zwalczających wolne rodniki).
Drzewo pomarańczowe pochodzi z obszarów tropikalnej Azji. Obecnie rośnie w klimatach tropikalnych i subtropikalnych. Ogrody pomarańczowe możemy spotkać wokół wybrzeży Morza Śródziemnego, zwłaszcza w Hiszpanii. Na drugim miejscu są Stany Zjednoczone -szczególnie Kalifornia i Floryda, oraz Chiny.
Skórka pomarańczowa zawiera olejek aromatyczny, flawonoidy, kumaryny, triterpeny, witaminę C, karoten oraz pektyny.
Tarnina, inaczej śliwa tarnina lub tarka, rośnie w krajach znajdujących się na półkuli północnej. W Polsce można ją spotkać na nizinach oraz dolnych partiach górskich, zwykle na skarpach i skrajach lasu. Właściwości lecznicze tarniny wykorzystywali już rzymscy lekarze. Jej jadalne owoce znajdują zastosowanie w ziołolecznictwie, a także zaliczane są do grona roślin miododajnych. Tarnina stanowi skarbnicę licznych prozdrowotnych związków, które skutecznie pomagają ludzkiemu organizmowi w utrzymaniu dobrej kondycji. Zawierają one flawonoidy – przeciwutleniacze, które nadają im ciemnogranatową barwę, witaminę C (20 mg w 100 g), beta karoten, witaminy z grupy B, dużo wapnia, potasu i magnezu, a także fitosterol, pektyny, cukry, kwasy organiczne i garbniki. Z kolei kwiaty tarniny, które działają moczopędnie i rozwalniająco, zawierają m.in. flawonoidy, pektyny, garbniki, cukry, sole mineralne (głównie potas) oraz witaminę C.
Migdałowiec pochodzi z rejonów Bliskiego Wschodu, skąd rozprzestrzenił się do innych krajów. Migdały to tak naprawdę owoce z rodziny pestkowców. Botanicznie mają bardzo wiele wspólnego z brzoskwiniami, nektarynkami, morelami i śliwkami. Z tą różnicą, że w przypadku migdałów zjadamy pestkę a nie zewnętrzną część owocu. Migdały są bogatym źródłem substancji odżywczych. Zawierają nienasycone kwasy tłuszczowe, magnez, miedź, błonnik, tokoferole. Dzięki unikalnej kompozycji migdały korzystnie wpływają na układ sercowo-naczyniowy, obniżają poziom cholesterolu, zwalczają wolne rodniki oraz zapobiegają tyciu. Ponadto migdały charakteryzują się wysoką zawartości argininy – aminokwasu, który wchodzi w skład karnityny (poprawiającej wydolność mięśni). Migdały zawierają również substancje o właściwościach antyoksydacyjnych (zwalczających wolne rodniki). Garść migdałów może zastąpić posiłek – drugie śniadanie lub podwieczorek.
Wiśnia to występująca pod około 60 różnymi gatunkami roślina z rodziny różowatych. Z owych kilkudziesięciu w Polsce w stanie dzikim rosną jedynie dwa – wiśnia karłowata oraz czereśnia ptasia (zwana inaczej trześnią). Uprawiane naszym kraju gatunki wiśni to natomiast wiśnia osobliwa, wiśnia piłkowana, wiśnia pospolita i wiśnia wonna. Wiśnie to drzewa lub krzewy, na których to rosną określane tą samą nazwą czerwone owoce. To pestkowce, w których znajduje się kulista pestka i których miąższ jest bardzo soczysty, ma słodko-kwaśny smak i silnie barwiący sok.
Lecznicze właściwości wiśni znane były w medycynie ludowej od wieków. Nie każdy jednak wie, że te smaczne sezonowe owoce są źródłem wiecznego zdrowia i urody.
Wiśnie posiadają wiele właściwości odżywczych, mimo że w ok. 82 proc. składają się z wody. Pozostałe 18 proc. to bowiem skarbnica witamin, minerałów, przeciwutleniaczy i innych cennych składników.
Porzeczki czerwone pochodzą z Europy, gdzie można jeszcze spotkać dziko rosnące okazy, które potrafią przetrwać nawet 20 lat. Krzewy porzeczek osiągają wysokość 2 metrów i są samopylne. Ich owoce mają czerwoną barwę, kulisty kształt oraz wielkość ok. 1 cm.Porzeczki są bardzo wartościowymi owocami. Zawierają znaczne ilości kwasów i cukrów organicznych, są bogate w witaminy A, C, E, żelazo, potas, kwas bursztynowy i kwas jabłkowy, pektyny, selen, wiele przeciwutleniaczy, które są w stanie hamować rozwój komórek nowotworowych.
Owoce rokitnika zajmują drugą pozycję na liście owoców, które posiadają najwięcej witaminy C. Pod względem jej zawartości rokitnik ustępuje tylko owocom dzikiej róży. Jednak zawartość kwasu askorbinowego w owocach rokitnika jest różna i zależy od miejsca występowania rośliny.
Owocem drzewa pomarańczowego, które rozprzestrzeniło się z obszarów tropikalnej Azji, jest spora kulista jagoda koloru pomarańczowego. Pomarańcza jest cenionym, leczniczym ziołem wywodzącym się z Chin. Do czasów średniowiecznych pomarańcza była faworyzowana przez arabskich lekarzy. W XVI wieku. Chińczycy w dalszym ciągu pozostają największymi entuzjastami leczniczych pomarańczy, jak również słodszych mandarynek. Cenią je za ich smak oraz walory lecznicze. Suszone owoce pomarańczy zawierają do 2,5% olejów eterycznych (w tym nerol i cytral), ponadto substancje goryczkowe w ilości ok. 0,5%, flawonoidy (m.in. hesperydynę i naryngeninę) oraz karotenoidy (m.in. zeaksantyna, kryptoksantyna) i pektyny.